(Door Marlies)

Ik weet het wel, ik weet het wel, in deze tijd van fake-news, gele hesjes en zwarte
pieten-discussies moet je social media met een gezonde dosis wantrouwen tegemoet
treden en dus hoor ik mijn neus op te halen voor facebook. Maar dat doe ik niet…

Door consequent berichten te verwijderen die me niet aanstaan heb ik een pagina
waar heel veel (klassieke) muziek op zit en voor de rest mooie natuurfilmpjes,
katten- en honden-gekkigheid en leuke mode. In deze donkere decembermaanden kan
ik me dus laven aan facebook en dat is een goed ding.

Vanochtend viel mijn oog op een heftig  zwaaiende Gustavo  Dudamel, die de ouverture
van Otello dirigeert. Mij hemel, ik wou dat ik een tiende van zijn energie had. Ik werd
er helemaal vrolijk van en mijn baas mag blij zijn, want door één minuut op facebook
mee te swingen met Dudamel kan ik de dag weer aan!

Waar mijn oog ook op viel was de nieuwe productie van ‘Die Tote Stadt’ van Erich
Korngold. De Nederlandse Reisopera heeft zich wat op de hals gehaald, zwaar repertoire
en een hoofdrol waar je u tegen zegt. Ik zoek op hun website en zie de subtitel, die hard
binnenkomt.

“Wie niet kan leven met de dood, heeft geen leven” 

Die tote Stadt is een psychologisch gelaagd en onthutsend liefdesdrama met Hitchcock-achtige
trekken, over Paul die, na het verlies van zijn geliefde Marie, langzaam maar zeker verstrikt
raakt in een droomwereld van obsessies en waanbeelden.

In de handen van regisseur Jakob Peters-Messer wordt deze indrukwekkende opera
een even hartstochtelijk als surrealistisch pleidooi voor rouwverwerking.

Paul kan zijn gestorven vrouw Marie niet vergeten. In melancholie verzonken krijgt
hij hallucinaties, die op het toneel worden verbeeld met Korngold’s subliem georkestreerde
tovermuziek. Hij dwaalt dagdromend door Brugge, voor hem ‘een dode stad’.

In het korte leadertje dat ik oplaad zingt hij een stukje uit de meest bekende aria uit
‘Die Tote Stadt’, ‘Glück das mir verblleb’. Die bruine ogen gaan direct naar je merg, dus
wapen u een beetje als hij zich al zingend naar de camera draait. Zijn stem is precies wat
de rol nodig heeft en hij durft kwetsbaar te zijn; een grote, deze Daniel Frank!

Er is op YouTube veel te vinden over deze intrigerende opera. Surf, maar wees gewaarschuwd;
het is niet een opera waar je voor je lol naar luistert. Louterend misschien, dat wel…
De tour loopt van 8 december tot en met 9 februari. De recensies zijn laaiend enthousiast.
Gaat het zien!

 

  1. John (reply)

    13 december 2018 at 10:48

    Voor een recensie die niet louter juichend is, kan ik iedereen aanraden Opera Gazet te lezen: http://operagazet.be/recensies/recensies-2018-2019/nl/reisopera-die-tote-stadt/

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *