(Door Ab Klaassens)
Voor het huis in de Amsterdamse buurt De Pijp, waar ik ben opgegroeid,
betaalden mijn ouders zestig jaar geleden een huur van acht gulden per week,
elke maandag contant te overhandigen aan de eigenaar die een paar huizen
verderop woonde.
Dat zelfde huis heeft nu een huurwaarde van 1500 euro per maand. De
eigenaar van toen is al lang dood, de nieuwe eigenaar is dood voor klachten.
Oude huizen zijn in trek, ook oude huizen die al jaren op een slooplijst
stonden. De vastgoedjongens die het zagen aankomen bulken inmiddels van
het geld en leggen zich nu ook toe op de verhuur met verhogingen van de
huurprijs tot veertig procent als gevolg.
Dit kan door de marktwerking, heilig verklaard door CDA en VVD. We wonen
met velen op een klein gebied. Als de ruimte schaars is zou de overheid toch
moeten proberen greep te krijgen op het grondbezit, een prijsbepalende
factor bij de bouw van nieuwe woningen; van belang voor de concurrentie op
de woningmarkt. Helaas, VVD en CDA zijn tegen.
Vóór de marktwerking, maar tegen maatregelen die de marktwerking kunnen
bevorderen. Scheef, maar Rutte en Buma lullen dat wel recht.