(Door Ab Klaassens)
Als voor de vijfde keer je fiets is gejat bezwijk je voor het aanbod
van een junk die je in een duister steegje een mooi rijwiel voor drie
tientjes aanbiedt.
Als je die fel begeerde boormachine van driehonderd euro niet
wilt betalen is die van tachtig euro in het buurtcafé – ‘van een
vrachtwagen gevallen’ – een welkom alternatief.
Als ik de Poolse tuinman voor elf euro per uur (zwart) het onkruid
uit mijn tuin laat halen besef ik dat enkele adressen verder
mede- straatbewoners een veelvoud betalen doordat de Nederlandse
tuinman wél meebetaalt aan mijn AOW en fondsen voor hulp
aan zieken, invaliden en gekwetsten.
Als ik op een foto in de krant zie dat gewetenloze figuren het
chemisch afval van een drugslaboratorium in een waterwingebied
hebben gedeponeerd vraag ik me af of de gebruikers van allerlei
feestpillen beseffen dat zij zich schuldig maken aan de
instandhouding van criminele organisaties.
Toch ben ik optimistisch: er ligt al minder hondenpoep op straat.