Politiek is ingewikkeld. Wat zeg ik? Het leven in zijn algemeenheid
is ingewikkeld.

Ik probeer te begrijpen wat de uitslag van het referendum over het
associatieverdrag met Oekraïne betekent. Meer bepaald hoe dat
zit met de percentages. Als ik het goed begrijp hebben de ja-stemmers
er voor gezorgd dat het malle percentage van 30 procent is gehaald.
Het resultaat van het referendum was nee. Dus als alle ja-stemmers
gewoon thuis waren gebleven . . . .  Ach, er zijn doorgeleerde mensen
die dat veel beter kunnen uitleggen dan ik.

Hoe nu verder? Daar waag ik me al helemaal niet aan. Wat moet ik
eenvoudige burger in het koor van wetenschappers die alle opties
veel beter kennen dan ik.

Wat mij ook op viel was dat Mark Rutte tijd aan het kopen is. Dat
vind ik dan weer een niet ingewikkeld deel van politiek. Ik zou
ook tijd kopen.

Wat ik ook begrijp uit de analyses is dat een deel van de mensen dacht
dat hun nee-stem betekende dat Oekraïne niet bij de EU zo komen,
terwijl zelfs ik weet dat het daar niet om ging. Louis van Gaal heeft
daar ooit een uitdrukking voor bedacht: “Ben ik nou zo slim . . .”
Ach, wie ben ik om zo’n wereldtrainer ter mijner faveure na te praten.

Er is iets anders. De rechtbank heeft vandaag bijna alle verzoeken van
Wilders om tijd te kopen in zijn rechtszaak afgewezen. Wel zullen
twintig willekeurige mensen die aangifte gedaan hebben tegen hem
gehoord worden.

Als ik het goed heb begrepen dan zullen vooral mensen worden gehoord
die de Nederlandse taal niet machtig zijn. Uiteraard met de bedoeling
aan te tonen dat zij de ballen begrepen van de zaak en dat hun
aangifte dus niet geldig als.

Als Rutte nou eens besluit om honderd willekeurige mensen te vragen
wat zij van het verdrag met Oekraïne weten en waarom zij nee hebben
gestemd, dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat zij de ballen begrepen
van de zaak en dat hun stem niet geldig is.

Ik weet niet of dat kan, daarvoor is het mij te ingewikkeld. Ach, ik denk
maar een beetje mee om uit de impasse te komen . . .

— OEKRAINE, REFERENDUM, wilders