Panama Papers. Dat bekt lekker dus we zullen die woorden de komende
dagen vaak uitgesproken horen worden door Tv-presentatoren van
allerlei snit.
In die papieren staan de namen van particulieren en bedrijven die hun
firma geadresseerd hebben in een belastingparadijs, zodat zij de veel
hogere belastingaanslagen in eigen land niet hoeven betalen.
Wat die mensen en bedrijven doen is niet illegaal zolang zij daar thuis
maar melding van maken. Elk medium benadrukte dat, maar er was steeds
een maar. Wat die ontwijkers deden was verwerpelijk. Er heerste vooral
verontwaardiging.
Als trouwhartig belastingbetaler in een land waar het de nationale
sport is zo weinig mogelijk naar de fiscus te brengen, begrijp ik die
verontwaardiging wel. Ik – en ik durf te wedden 17 miljoen Nederlanders
met mij – wil ook wel minder belasting betalen. Helaas ben ik een eenvoudige
loonslaaf en zijn de wegen naar Panama voor mij onbegaanbaar. Mijn
onderbuik zegt: het zijn weer de rijken die rijker worden. Ziedaar mijn
verklaring van de algehele opwinding over de Panama Papers.
Vanmorgen heb ik meteen Trouw gelezen, want die zouden namen van
Nederlandse ontwijkers onthullen. Voetballer Clarence Seedorf schijnt
er iets mee te maken hebben, maar de krant vraagt zich openlijk af of
hij dat zelf door heeft gehad.
Curieuzer is de naam van de familie Van der Vorm. Eén van de ontwijkers
was lid van de Hoge Raad. Geen wonder dat Nederland zelf zo’n
belastingparadijs is. Als zelfverklaard gidsland zouden we daar iets
tegen kunnen doen als de VVD geen deel meer uitmaakt van de regering.
Waar ik eigenlijk op hoop is de onthulling van de lijst met namen van mensen
die hun handtekening hebben gezet voor het Oekraïne-referendum
dat woensdag wordt gehouden. Ik zou wel eens willen weten wie die
400.000 mensen zijn die er voor hebben getekend 40 miljoen euro
belastinggeld dat wel netjes is betaald door de afvoerput te spoelen.