(Door Marlies)

Ik had beloofd u te laten meegenieten van mijn reizen, of
voorgenomen reizen met kerst en oud en nieuw. Nou, hier ben ik weer.

Op eerste kerstdag zitten we in Wiesbaden. Het belooft de warmste kerst ooit
te worden en wat zullen we genieten. ‘We’ zijn mijn gasten van Musico en
ikzelf. Als het weer meezit kunnen we ook genieten van de stad en zelfs te voet
naar het theater; ik vind dat altijd heerlijk. Als je heen loopt klopt je hart vol
verwachting en kun je op je gemak vast een beetje voorpret hebben en op de
terugweg kun je napraten en afdraaien en dan kun je na een verdiende pint in
de bar tenminste lekker slapen…

La gazza ladra
Goed, die eerste kerstdag dus: dan gaan we naar La gazza ladra (oftewel ‘De
diefachtige ekster’, of in het Duits: ‘Der Diebische Elster’ en dan ook maar
even in het Engels: ‘The Thieving Magpie’).

Rossini, de componist, noemt zijn opera ‘semiseria’: letterlijk: half serieus.
Het is een komische opera, maar met een serieuze ondertoon en in het echte
verhaal loopt-ie slecht af: daar wordt Ninetta ter dood gebracht vóórdat men
er achter komt dat het de ekster was die een zilveren lepel stal en niet zij. In de
opera zijn ze er net op tijd bij, dus eind goed al goed, maar de ondertoon is wel
degelijk tamelijk dreigend: er is veel aan de hand in deze opera.

Het libretto is van  Giovanni Gherardini en gebaseerd op ‘La pie voleuse’ (zou
‘ekster’ in het Frans dan ‘pie’ zijn? Dan hebben we flink wat talen te pakken…)
door Jean-Marie-Theodor Badouin d’Aubigny en Louis-Charles Caigniez

Genoeg namen en feitjes, hier is – zeer kort – het plot:

Ninetta wil trouwen met Giannetto die terugkeert van de oorlog. Ze probeert
haar vader Fernando Villabella, een deserteur, in het geheim onderdak te
bieden. Ondertussen maakt de burgemeester haar ook het hof. Een verdwenen
lepel en het feit dat Isacco een zilverstuk van Ninetta heeft gekocht, zorgen dat
ervoor dat Ninetta wordt beschuldigd van diefstal en naar de gevangenis
moet. Ze wordt schuldig verklaard en ter dood veroordeeld. Op het laatste
nippertje wordt ze gered van de dood doordat blijkt dat de lepel gestolen is
door een ekster.

De ouverture wordt vaak los gespeeld en is dus uitputtend op YouTube te
vinden. De hele opera trouwens ook.

Ik zocht en vond het filmpje van de cavatina van Ninetta ‘Di piacer mi balza il
cor’, oftewel: ‘mijn hart maakt van plezier een sprongetje’. Niet helemaal de
kwaliteit die ik wilde, maar alla… Ze zet het allemaal nogal zwaar aan en dat
gedoe met die armen…