Referendum 21 februari 2018

(Door Ab Klaassens)

In het Amsterdamse dagblad Het Parool stond een indrukwekkend interview
met Geert Dales, vele jaren geleden de wethouder die de eerst-
verantwoordelijke was voor het gemeenteraads-besluit tot aanleg van de
noord-zuidmetrolijn in Amsterdam. Het project kostte veel meer dan Dales
had begroot en de aanleg duurde ook veel langer dan voorspeld.

Veel Amsterdammers waren tegen. Ze hebben Dales zo verketterd dat hij er
bijna aan dood is gegaan. Maar dezelfde Amsterdammers zullen blij zijn als ze
de metrolijn kunnen gaan gebruiken. Ze hebben Dales dan allang vergeten.

Zo is het ook de mensen vergaan die de eerste spoorlijn in Nederland wilden
gaan aanleggen. ‘Dat hebben wij helemaal niet nodig’ riepen de mensen ‘want
we doen het al jaren zonder en van zo’n spoorlijn raken onze kippen van de
leg´.

Democratie is mooi, maar je hebt wel voorstellingsvermogen nodig als zich
nieuwe ontwikkelingen voordoen. Zonder fantasie blijft alles bij het oude;
stilstaand water leidt tot bederf.

Directe democratie, bijvoorbeeld via referenda, is mooi maar je hebt er wel
mensen voor nodig die bereid zijn zich in de materie te verdiepen. Als die
mensen niet in voldoende mate aanwezig zijn wordt het referendum een
speeltje van volksmenners als Wilders en Baudet. Daarom zijn Wilders en
Baudet voor referenda.

En ik tegen.

  1. Wieneke (reply)

    22 februari 2018 at 13:07

    De uitslagen van de referenda bevallen de regering niet. Het is ook heel erg lastig allemaal, want je moet natuurlijk wel de moeite doen om de vraagstelling duidelijk te houden en iets van goede informatie over het onderwerp te verschaffen. Nou, dus schaffen ze het gewoon af. Hopla, streep erdoor. Burgers, jullie kunnen het rambam krijgen. Het gaat gewoon wennen.
    Volksraadpleging was wel vanaf het begin én jarenlang een speerpunt van D 66, he? Ik zeg het maar even. Maar goed, democratie is in Nederland zo langzamerhand toch maar gewoon een woord geworden.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Thierry Baudet 4 februari 2018

Ik dacht tot nu toe dat Thierry Baudet, de intellectuele versie van Geert
Wilders was. Nu twijfel ik.

Baudet ligt in de clinch met Kajsa Ollongren, onze minister van Binnenlandse
Zaken en prominent lid van D66.  Ollongren heeft in de burgemeester Dales-
lezing gezegd dat zij vindt dat Baudet een grotere bedreiging is voor de
Nederlandse kernwaarden dan Wilders. Baudet op zijn beurt heeft aangifte
tegen haar gedaan wegens smaad en laster.

Hij belegde zelfs een persconferentie om dat aan te kondigen waar
journalisten geen vragen mochten stellen.

Er gebeuren hier vreemde dingen. Waar draait het om? Een politica die een
collega van een andere partij aanvalt op zijn uitspraken en zijn standpunten.
Is dat gek? Nee, dat doen politici al zolang ze bestaan.

Ik vind het vreemd dat Baudet naar de politie is gestapt en aangifte heeft
gedaan van smaad en laster.  Hij vindt dat hij wordt gedemoniseerd. Waar
kennen we dat van? Als je zo’n politiek conflict hebt dan vecht je dat uit in de
politieke arena. Wat hij nu doet is de toch al overbelaste politie en mogelijk
later de rechterlijke macht extra belasten vanwege een politiek geschilletje.
Dat gaat ten koste onze belastingcenten en onze veiligheid, want een agent die
anderhalf uur het betoog van meneer Baudet moet opschrijven loopt niet in
onze wijk te patrouilleren.

Dan is er nog die persconferentie waar geen vragen gesteld mochten worden.
Als je een eenzijdige boodschap hebt, kun je dat schriftelijk af. Baudet weet
dat een A-viertje niks voor radio- en televisie is. Die hebben geluid en beeld
nodig. Dat levert hij met een persconferentie, want hij weet dat voor een
politiek relletje in verkiezingstijd het journaille komt opdraven. Al helemaal
als het weekend is.

Baudet is niet intellectueler dan Wilders, hij is net zo doorzichtig als de PVV-
baas in zijn hoogtijdagen was. Hij heeft het stokje overgenomen en de nieuwe
lichting journalisten, die niet doodmoe is van politieke straatvechter,  is blij
dat er schijnbaar de komende jaren nog voldoende stof is om zich over op te
winden.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Wilders 15 maart 2017

Geert Wilders vertegenwoordigt het boze deel van onze bevolking. Of moet ik
zeggen: Wilders denkt dat hij namens boze mensen spreekt want ik zie op
social media steeds vaker mensen die wel boos zijn maar die  in Wilders niet
(meer) hun spreekbuisherkennen.

Boeken vol en stapels artikelen zijn er het laatste decennium geschreven over
de boosheid van ons welvarende volk. De meeste redenen begrijp ik wel.
Mensen zijn onzeker over hun toekomst in een wereld die razendsnel
verandert. In zulke tijden zoeken mensen een leider die ze bij de hand neemt.
Wilders voelde dat jaren geleden al heel goed aan. Beter dan de andere politici
die pas veel later de bewoners van Neerlands bloemenbuurten ontdekten.

Wat ik na meer dan tien jaar Wilders betreur is dat hij geen oplossingen bood
aan zijn volk, maar hun zorgen heeft gebruikt om zichzelf op een schild te
hijsen. Misschien in de hoop de geschiedenis in gaan als een moderne
kruisvaarder.

Hij had zijn retoriek en energie veel nuttiger kunnen besteden. Zo goed als hij
de tijdgeest in het  begin van zijn solocarrière aanvoelde, zo snel raakte hij
overmoedig en verloor hij het zicht op de realiteit. Het werd een  man die
ontspoorde in plaats van de krachten die hij los maakte in voor Henk en
Ingrid goede banen te leiden.

Het eind van het liedje is dat niemand nog met hem wil samenwerken. Wat
gebeurt er dus na 15 maart? Zelfs als hij de grootste partij wordt, dan nog zal
hij met lege handen staan. Nu al roept Wilders dat in dat geval de elite ruim
een miljoen Nederlanders in de kou laat staan.

Ik zie dat anders. Wilders voelde als een van de eersten de onvrede, hij kreeg
een grote schare volgers en gaf zelfs richting aan zijn opponenten. Hij had de
invloed kunnen verwerven om samen met anderen naar oplossingen te zoeken
voor de problemen waarmee zijn achterban kampte.

In plaats daarvan radicaliseerde hij en stootte hij iedereen die hij nodig heeft
om zijn idealen te bereiken af.  Hij kwam niet meer opdagen bij debatten. Hij
heeft de mensen niet bij de hand kunnen nemen. Als er iemand is die de boze
Nederlanders de rug heeft toegekeerd in plaats van de hand te reiken is het
Wilders.

Hij heeft  kansen gekregen maar hij heeft het verkloot. Of hij nu de grootste
partij wordt of niet.

Na de voor hem mislukte kabinetsformatie zal hij waarschijnlijk vertrekken
naar een rechtse Amerikaanse denktank. Daarna zullen we ons hem
herinneren als een verongelijkte man die weliswaar de gevestigde orde wakker
schudde maar die zijn volk verweesd achterliet.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Minder 24 februari 2017

(Door Ab Klaassens)

Surfend op een golf van mededogen glijdt Geert Wilders naar een
knettergekke overwinning in de slag om zetels in het nep-parlement.

Het nieuws over een lekkend lid van het korps dat de koning en zijn gade,
alsmede Geert Wilders bewaakt heeft onze blonde PVV’er veel positieve
publiciteit bezorgd. Zodat hij rustig in zijn vesting aan het Binnenhof zijn boze
boodschappen kan blijven twitteren, terwijl zijn concurrenten zich de benen
van het lijf hollen op jacht naar de zwevende kiezer.

En wie was dat wel de lekkende bewaker die Geert in zo’n comfortabele positie
heeft gemanoeuvreerd?

Jawel: iemand van ‘minder, minder, minder’.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Waarheid 31 januari 2017

(Door Ab Klaassens)

Volgens Donald Trump brak de zon door toen hij na zijn beëdiging op 20
januari aan zijn toespraak begon. Volgens de TV-beelden en volgens een
weerkundige begon het juist op dat moment te regenen.

Het merkwaardige is dat de aanhangers van Trump blijven geloven dat hun
leidsman de waarheid sprak. Ze beschouwen de TV-beelden als een vervalsing
en de woorden van de weerman als vuige laster.

In Nederland heeft Trump een enthousiaste supporter: Geert Wilders. Hij is
een even ijverige twitteraar als vriend Donald: Geen gelul, alle problemen
opgelost in een tekst van 140 tekens.

Soms denk ik dat ik mij ook maar eens moet wagen op Twitter of facebook om
wat tegenspel te bieden.

Over welke waarheid zal het dan gaan? En over welke mening? Ik hou mij stil
uit vrees voor de stormtroepen van Wilders.

Als ik naar het NOS-journaal kijk en de kranten lees zie ik een dans met een
giftige cobra. We zullen nog wat beleven na 15 maart.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bloed 21 december 2016

Berlijn. Het is zo overweldigend dat ik er geen woorden voor
vind er iets over te schrijven. Het is niet te bevatten. Bovendien
zijn er zoveel mensen die veel beter dan ik kunnen analyseren
wat oorzaak en gevolg zijn.

Ik lees het allemaal. Op websites, in kranten, op Facebook en Twitter.
Een onafgebroken stroom aan beschouwingen, meningen,
analyses.

Het beste dat ik las was de column van Tom-Jan Meeus in de NRC.
Er stond een alinea in die mij tot in het diepst van mijn journalistieke
hart raakte omdat hij verwoordt wat ik vind. Ik ruk hem uit zijn verband,
voor de hele column moet u hier maar klikken:

Dus zijn alle nieuwe media, zeker sociale media, voortaan
vergeven van de emotionaliteit. Het is waar terroristen
met hun laffe en gestoorde gedrag op zinspelen. Het creëert
een klimaat waarin reacties op het nieuws belangrijker zijn
dan het nieuws zelf. Een klimaat waarin de particuliere
relatie tot het nieuws – de persoonlijke getuigenis, de
persoonlijke opvatting – het ook wint van het nieuws zelf.
Het creëert uiteindelijk een emotioneel overbeladen klimaat,
waarin de rationele analyse een detail van het nieuws wordt,
in plaats van het hart ervan.

Hoe ontzettend waar is dat als ik kijk naar de foto die Geert
Wilders twitterde: een foto van een bebloede Angela Merkel,
waarmee hij wilde zeggen dat haar vluchtelingenbeleid de
oorzaak is. Dat er bloed aan haar handen kleeft.

Ik werd fysiek onpasselijk. Niet van de foto maar van de
gedachte dat een politicus die virtueel de grootste partij van
Nederland leidt via social media zoiets verspreidt. Ik begrijp
best dat mensen op de man stemmen omdat ze niet kunnen
bedenken dat je ook langs een fatsoenlijke weg het roer om
kunt gooien. Maar ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn
die zo’n walgelijke tweet uitleggen als: hij durft het tenminste
te zeggen.

Waarom probeert een man die zo’n massa achter zich heeft
niet een leefbare maatschappij te creëren. Waarom zaait
hij haat en verderf? Waarom hitst hij mensen tegen elkaar op?
Waarom laten wij ons al een decennium gijzelen door dit
gif? Zo iemand kan niet van mensen houden. Hij wil Nederland
terug pakken, maar in plaats daarvan scheurt hij het land in
stukken.

Alle pogingen ten spijt is hij niet te stoppen met rede. Pechthold,
Klaver, Buma, Rutte ze proberen het. Het werkt niet. Je kunt blijven
soebatten uit angst dat kiezers massaal naar hem overlopen.

Media kunnen de mening van Wilders blijven rondpompen uit
angst dat ze zich anders van het volk vervreemden. Het werkt niet.

Neem je verantwoordelijkheid, sluit de rijen. Ik geloof heilig dat
die politici en die media die knokken tegen leiders die bloederige
foto’s twitteren als winnaars uit de strijd komen.

  1. Fien. (reply)

    21 december 2016 at 11:14

    Dank voor deze column. Recht uit mijn hart.

  2. Gerben (reply)

    21 december 2016 at 15:12

    Uit mijn hart Jan.

  3. Arnoud (reply)

    23 december 2016 at 23:26

    Jij en ik schrijven natuurlijk al vanaf het begin van onze blogcarrière over die man. En mijn overtuiging is dat hij steeds verder wegzakt in een moeras van ernstige geestelijke verwarring, bijkans gestoordheid. Zeker de laatste jaren.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Duimpie 20 december 2016

Aleppo, Leonard Cohen dood, aanslagen in Nice en Berlijn, PSV op acht punten achterstand,
aardbevingen in Italië, Trump, Zwarte Piet.

Aan het eind van het jaar probeer ik altijd ergens in de wereld lichtpuntjes te zien.
Die zijn er.

Ik voel dat 2016 de geschiedenis in gaat als het jaar waarin de roep om een nieuwe democratie
eindelijk breed werd gehoord. De verandering zal zich niet binnen vijf jaar voltrekken, maar
als ik blijf leven volgens de statistieken dan maak ik nog mee dat het volk eindelijk echt een
stem krijgt.

In dat licht bezien hoop je dat anderen ook lichtpuntjes zien. Maar daarin ben ik teleurgesteld.
Trump is politicus van het jaar. Wilders is politicus van het jaar. Ik weet wel dat ze gekozen zijn
omdat ze het meeste invloed hadden op de media. Maar wat zegt het over de media dat ze politici
die tot nu toe geen enkele regeringsverantwoordelijk droegen, zoveel aandacht geven dat ze zulke
‘prijzen’  kunnen winnen?

Ik weet het niet. Laat ik het zo zeggen: je bereikt meer mensen als je quotes van Wilders rond
strooit dan wanneer je een saai maar nuttig wetsvoorstelletje van een backbencher onder de
aandacht brengt.

Dan de verkiezing van het woord van het woord van het jaar. Treitervlogger. Hoe kunnen mensen
in een tijd die toch al bol staat van negativisme ook nog eens zo’n woord kiezen?

In de jongerentaal stond ‘duimpie’  op 1. Dat zeggen ze als waardering. Dat is positief. Ik zet
mijn kaarten voor de toekomst op de jeugd

  1. ab klaassens (reply)

    20 december 2016 at 13:51

    Aan de door Een Vandaag georganiseerde verkiezing
    van de politicus van het jaar deden 45.000 mensen
    mee. Elfduizend deelnemers stemden op Wilders.
    Flauwekul dus. De parlementaire pers sloeg dit keer
    de eigen verkiezing van de pvhj over omdat geen
    enkele politicus aan de kwaliteitseisen voldeed.ab

  2. Laurent (reply)

    20 december 2016 at 22:09

    Ik ben veel banger dat het jaar 2016 weer herinnerd gaat worden als een jaar waarin men de democratie afschafte, als je naar het aantal autoritaire regimes kijkt dat overal opduikt.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Opiniepeilers 11 november 2016

Er is een discussie gaande over de vraag waarom de Amerikaanse
opiniepeilers er zo verschrikkelijk naast zaten bij de presidentsverkiezingen.

Econoom Barbara Baarsma had in De Wereld Draait Door een theorie
die wel eens waar kan zijn, maar die ook aan het denken zet: Trump-
stemmers gaven dat niet toe tegenover de opiniepeilers.

Als de veronderstelling van Baarsma klopt is dat een interessante zaak.
Je wilt op iemand stemmen, maar dat wil je niet toegeven. Wat kan daar
de reden van zijn? Aan de keukentafel bespraken mijn vrouw ik deze kwestie.
Wij denken dat mensen sommige standpunten van de kandidaat rationeel
verderfelijk vinden, maar in hun hart toch hopen dat hij dingen ten gunste
kan veranderen.

Neem nou Geert Wilders. Hij ziet de islam als een groot gevaar. Hij wil
alle moskeeën sluiten en hij gooit de koran op dezelfde hoop als Mein Kampf
van Hitler. Daar staat tegenover dat hij een paar goede ideeën heeft,
die zelfs als links kunnen worden bestempeld. Wat doe je dan?

Denk je dan: ik ga voor die linkse ideeën op de man stemmen zodat hij
invloed kan uitoefenen en met dat anti-islamverhaal zal het wel loslopen.
Maar omdat ik geen moslimhater ben en al helemaal niet als zodanig te boek
wil staan, vertel ik niet dat ik op Wilders stem.

Als dat zo is dan hebben peilingen eigenlijk geen enkele zin meer.
Nog los daarvan denk ik dat mensen die op Wilders stemmen vanwege
zijn plannen om het eigen risico af te schaffen, bezuinigingen  in de zorg
terug te draaien, meer handen aan het bed te regelen, zich moeten
afvragen of ze dat niet met een stem op een andere partij kunnen
regelen. Want zijn hoofddoel blijft de islam uitroeien. Dat zal hij altijd
als ruilmiddel gebruiken. Daar loopt het niet mee los.

Het zou mooi zijn als iedereen een avondje achter de computer kroop om
verkiezingsprogramma’s te vergelijken in plaats van schelden via social
media. Ik denk dat de wereld er beter van wordt. Ook voor de opiniepeilers
want die raken helemaal in de war als mensen met hun hart stemmen in
plaats van met hun verstand.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Referendum (2) 7 april 2016

Politiek is ingewikkeld. Wat zeg ik? Het leven in zijn algemeenheid
is ingewikkeld.

Ik probeer te begrijpen wat de uitslag van het referendum over het
associatieverdrag met Oekraïne betekent. Meer bepaald hoe dat
zit met de percentages. Als ik het goed begrijp hebben de ja-stemmers
er voor gezorgd dat het malle percentage van 30 procent is gehaald.
Het resultaat van het referendum was nee. Dus als alle ja-stemmers
gewoon thuis waren gebleven . . . .  Ach, er zijn doorgeleerde mensen
die dat veel beter kunnen uitleggen dan ik.

Hoe nu verder? Daar waag ik me al helemaal niet aan. Wat moet ik
eenvoudige burger in het koor van wetenschappers die alle opties
veel beter kennen dan ik.

Wat mij ook op viel was dat Mark Rutte tijd aan het kopen is. Dat
vind ik dan weer een niet ingewikkeld deel van politiek. Ik zou
ook tijd kopen.

Wat ik ook begrijp uit de analyses is dat een deel van de mensen dacht
dat hun nee-stem betekende dat Oekraïne niet bij de EU zo komen,
terwijl zelfs ik weet dat het daar niet om ging. Louis van Gaal heeft
daar ooit een uitdrukking voor bedacht: “Ben ik nou zo slim . . .”
Ach, wie ben ik om zo’n wereldtrainer ter mijner faveure na te praten.

Er is iets anders. De rechtbank heeft vandaag bijna alle verzoeken van
Wilders om tijd te kopen in zijn rechtszaak afgewezen. Wel zullen
twintig willekeurige mensen die aangifte gedaan hebben tegen hem
gehoord worden.

Als ik het goed heb begrepen dan zullen vooral mensen worden gehoord
die de Nederlandse taal niet machtig zijn. Uiteraard met de bedoeling
aan te tonen dat zij de ballen begrepen van de zaak en dat hun
aangifte dus niet geldig als.

Als Rutte nou eens besluit om honderd willekeurige mensen te vragen
wat zij van het verdrag met Oekraïne weten en waarom zij nee hebben
gestemd, dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat zij de ballen begrepen
van de zaak en dat hun stem niet geldig is.

Ik weet niet of dat kan, daarvoor is het mij te ingewikkeld. Ach, ik denk
maar een beetje mee om uit de impasse te komen . . .

  1. Marlies (reply)

    7 april 2016 at 14:06

    doorgeleerde mensen????

  2. Irene (reply)

    9 april 2016 at 20:29

    Uitstekend plan. Kun je je niet verkiesbaar stellen, volgende keer?

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *