We lunchen halverwege onze wandeling op de binnenplaats van zo’n prachtige
Zuid-Limburgse boerderij. Naast ons strijkt een gezelschap neer.

Een jongeman gaat naar die tafel en vraagt wat de dames en heren willen
gebruiken. De dames en heren hebben inmiddels de menukaart bestudeerd.
Eén van de mannen vraagt wat de soep van de dag is.

De jongeman moet bekennen dat hij dat niet weet maar snelt subiet weg om
het te gaan vragen.  Even later keert hij met een beteuterd gezicht terug. “Er is
helaas geen soep van de dag”, zegt hij.

“Dus er is geen soep”, zegt de man aan het tafeltje naast ons.

“Jawel”, zegt de jongeman. “We hebben uiensoep en tomatensoep. Maar geen
soep van de dag”.