Woningnood 21 oktober 2018

(Door Ab Klaassens)

Tot lang in de vorige eeuw hadden gemeenten en woningbouwverenigingen een belangrijkje rol in de zorg voor de
huisvesting van mensen met weinig geld.

De woningbouwverenigingen bouwden huizen die, dankzij renteloze leningen van het rijk, konden worden verhuurd
aan mensen met lage inkomens. De gemeenten zagen erop toe dat die woningen zo eerlijk mogelijk werden
toegewezen aan mensen voor wie ze waren bedoeld.

De goede bedoelingen leidden tot allerlei bezwaren, zoals goedkoop blijven wonen bij gestegen inkomen en
verstoring van de vrije markt, want bij al die sociale woningbouw zat er voor de klassieke beleggers in de bouwsector
nog maar weinig vet op de soep.

En daarom werd, vooral onder druk van de VVD, de macht van de woningcorporaties en de gemeenten
teruggedrongen, ten gunste van de vrije markt.

Helaas heeft de vrije markt geen belangstelling voor sociale woningbouw doordat er wetten zijn die krotvorming en
uitbuiting van huurders beletten.

Het gevolg is schaarste en een enorme prijsopdrijving en dus een concurrentiestrijd waarin mensen met een laag
inkomen altijd de verliezers zijn. De metselaar die aan een nieuw huis in de sociale sector bouwt kan de huur van dat
huis niet betalen zonder subsidie.

Onlangs zei een makelaar of andere profiteur in het NOS-journaal ‘dat de overheid moet accepteren dat niet iedereen
in zo’n dure stad als Amsterdam kan wonen’.

De samenleving – dus de overheid – staat de burger niet toe een huisje te bouwen op een plaats naar eigen keuze met
de middelen die bij het inkomen van die burger passen.

Alleen als je kiest voor een kartonnen doos onder de brug doet de overheid een oogje toe.

 

  1. Laurent (reply)

    22 oktober 2018 at 22:11

    Het is echt gigantisch aan het vastlopen, als je niet in je eentje of met twee personen duidelijk boven modaal verdient kun je geen kant meer op.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *