(Door Marlies)

Het gaat kei-goed met de klassieke vocale muziek (laat mij ook eens populair
taalgebruik plegen…).

Ik geef u een volkomen willekeurig rijtje:

Sopraan Lenneke Ruiten straalt en scoort met haar Lucia di Lammermoor.

Sopraan Eva-Maria Westbroek doet dat met Leonora in La Forza del Destino.

Mezzo-sopraan Tania Kross doet haar naam eer aan en crosst-over met de rol
van Carmen en met haar bijdrage aan het programma ‘Beste zangers’.

Bastiaan Everink (de mannen blijven niet achter) fietst als een dolle door
zwaar opera-repertoire, schrijft een boek over zijn carrière en staat ook in
2018 weer op de rol voor allerlei interessants.

Thomas Oliemans zong liederen van Duparc en Mahler in Het Concertgebouw
en doet dat programma vast nog elders in het land.

Zo zou ik nog een eindje door kunnen gaan…

In plaats daarvan doe ik u kort verslag van een voorstelling waar ik afgelopen
week met Musico was, weliswaar geen vocale, min of meer wel een klassieke.
Een opmerking van een van mijn gasten zette me aan het denken: “het is net
opera”, sprak iemand toen we naar buiten liepen uit de Maschinenhalle
Zweckel na de voorstelling ‘Kleine Seelen’ door Toneelgroep Amsterdam.

Het ging om de voorstelling daar in het kader van de Ruhrtriënnale 2017.
Alleen de titel was vertaald hoor, de voorstelling was in het Nederlands,
boventiteld in het Duits en Engels.

Een prachtige voorstelling, maar niet een waar je vrolijk van werd, dat had-ie
al gemeen met opera. Wat-ie nog meer met opera gemeen had was het
stemgebruik. Vooral de rol van Marietje raakte me. Actrice Hélène Devos is
een buitengewoon frêle meissie, waar op momenten een geluid uitkwam van
heb ik jou daar . . . En ook Hans Kesting wist af en toe oorverdovend te
wezen.

Pfoe, dacht ik, wil je dit meer avonden achter elkaar doen moet je inderdaad
behoorlijk wat aan stembeheersing doen en uitkijken met je conditie. Petje af!
Ook voor de pianist trouwens, die de hele avond aan de bak moest en zich
uitstekend en sfeervol van zijn taak kweet.

Ga kijken als u kunt. TGA speelt deze voorstelling nog in de Stadsschouwburg
Amsterdam: 13, 14, 15 okt oktober en 11, 12, 15, 16, 17, 18 november 2017.

In het filmpje de trailer van de voorstelling, waarin u trouwens meteen hoort
dat er wel degelijk gezongen wordt in deze voorstelling en niet eens zo slecht
ook . . . En dat mooie Vlaamse tintje . . .