Vakbond 20 september 2017

Ik vond het bijna aandoenlijk hoe demissionair PvdA-minister Jeroen
Dijsselbloem op uitgerekend Prinsjesdag rondbazuinde dat hij weer lid
geworden is van een vakbond. Want, was kortweg zijn argument, vakbonden
moeten weer sterk worden zodat ze beter kunnen strijden voor
loonsverhoging voor de hardwerkende Nederlander. Dijsselbloem
constateerde, samen met de meeste andere Nederlanders, dat ons land
economisch floreert maar dat werknemers daar nog weinig van terug zien in
hun portemonnee.

Ik vond het aandoenlijk omdat Dijsselbloem en zijn partij de afgelopen jaren
de oren vooral hebben laten hangen naar de VVD. Niet voor niets is de PvdA
in de coulissen van het politieke toneel verdwenen. De VVD is de
ondernemerspartij. Ik heb niks tegen ondernemers, integendeel, zonder
ondernemers geen werkgelegenheid en geen welvaart. Maar de afgelopen
jaren is er wel een vreemde situatie ontstaan. De macht in bedrijven wordt
hoe langer hoe meer bepaald door aandeelhouders. Waren dat vroeger
misschien mensen en organisaties die het beste voor hadden met de gewone
man, tegenwoordig zijn het vooral fondsen die snel geld willen verdienen voor
mensen die al twee Bentley’s hebben. Werknemers zijn vooral dingen die er
voor zorgen dat er geld verdiend wordt.

We zien al jaren dat bedrijven mensen met een vast contract door de
achterdeur weg sturen en door de voordeur als ZZP’er weer binnen halen.
ZZP’ers worden uitgeknepen omdat ze hun mond niet open durven doen uit
angst dat ze niet meer worden ingehuurd. En ze zijn geen lid van een vakbond.

In Brabant verrijzen langs de snelwegen enorme blokkendozen oftewel
opslagcentra. Politici slaan zich op de borst dat zo enorm veel werk wordt
geschapen. Dat klopt, maar wie achter de roldeuren kijkt, ziet vooral mensen
uit voormalige Oostbloklanden orders picken. Ik gun het ze van harte maar
die zijn echt geen lid van een vakbond.

De PvdA stond er bij en keek er naar. Nu is Dijsselbloem lid geworden van een
vakbond want die moet er voor zorgen dat al die bedrijfswinsten niet
voornamelijk ten goede komen aan de hedgefondsen maar ook in de beurzen
van de werknemers vloeien. De vakbonden moeten een vuist gaan maken naar
de ondernemers want de socialistische politieke partij kon het niet. Ik hoor al
die weggelopen PvdA-stemmers al zeggen: politiek is leuk, maar je hebt er
niks aan als je boodschappen moet doen.

  1. ab klaassens (reply)

    20 september 2017 at 15:24

    Geen enkele regering, geen enkele politieke partij kan ondernemers dwingen tot loonsverhoging
    voor hun werknemers.
    De PvdA – geen socialistische partij, maar een sociaal-democratische- heeft samen met de VVD
    regeringsverantwoordelijkheid genomen toen ons land meegesleurd dreigde te worden in een
    diepe internationale financiele crisis. Ze moesten stevige maatregelen nemen om de boel op
    orde te krijgen.
    Beide partijen hebben daardoor schade opgelopen bij de jongste verkiezingen. Vooral rechts
    Nederland is daarbij sterker geworden. En van die kant hoeven de vakbonden geen steun te
    verwachten als ze de werkgevers gaan vragen om meer geld voor hun personeel.

  2. Arnoud (reply)

    21 september 2017 at 23:04

    Ja, van die ministers die op het eind van hun contract zijn en dan ineens van die maatschappelijk betrokken dingen gaan roepen. Toen ze nog volop de kans hadden om invloed te hebben, hielden ze hun mond. Net als bijvoorbeeld Van Agt, die het tegenwoordig fanatiek opneemt voor de Palestijnen, maar ze liet barsten toen hij premier was.

  3. Groninganus (reply)

    22 september 2017 at 11:36

    Dijsselbloem is als de voetbalsupporter die wegblijft als het slecht gaat met zijn club, en weer komt opdagen als het er goed mee gaat.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *