Niet op social media kijken 4 januari 2020

Ik las in NRC vanmorgen een verhaal over de twee jongetjes die verantwoordelijk worden
gehouden voor de brand in de flat in Arnhem. Daar kwamen twee mensen bij om het leven
en twee mensen werden gewond omdat ze in de lift giftige rook inademden.

In het artikel werden mensen opgevoerd die door de journalist deskundig geacht werden een
mening te geven over de kwestie. De kinderombudsvrouw, een hoogleraar jeugdrecht en er
werd een VVD-wethouder geciteerd die over de kwestie twitterde.

Het is een artikel dat tot nadenken stemt over vragen als: konden die twee jochies zich voorstellen
welke gevolgen hun daad zou kunnen hebben en hoe moeten ze daarvoor gestraft worden?

De journalistiek kennende zal deze kwestie nog wel even in het nieuws blijven. Het is ook nogal
een vraagstuk en neem maar aan dat ’t het gesprek van de dag is aan menige (stam)tafel. Dat is
goed, want praten over dat soort dingen dwingt je na te denken en nadenken scherpt de geest.
Volgens mij is dat zelfs een moto van de krant die met het genoemde artikel de eigen
slogan waarmaakt.

Nadenken en met mensen praten over dit soort zaken is belangrijk. Vooral nadenken is goed.
Dat is niet hetzelfde als een mening wegknallen op social media. Misschien was ik daarom wel
getroffen door een zinnetje in datzelfde artikel: Het gezin zou zijn geadviseerd voorlopig niet
op sociale media te kijken. 

  1. Irene (reply)

    4 januari 2020 at 11:56

    En dat zouden meer mensen moeten doen.

  2. Ximaar (reply)

    4 januari 2020 at 14:29

    De vraag is, wat is (a-)sociale media. Volgens mij vallen blogs daar ook onder. Zelf blokkeer ik facebook en vergelijkbare meuk. Binnen twitter heb ik wat woorden die de troep er uit filteren. Krijg dus niets te zien met o.m. Baudet of widm er in. En dan dan is het een redelijk prettig medium. 😉

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Brand bandenberg 7 november 2016

Er heeft een grote brand gewoed in een bandenberg in Someren. Het zal
nog dagen duren voor het vuur volledig is gedoofd. Omwonenden kwamen
bij elkaar, ze maken zich zorgen over hun gezondheid.

Mijn gedachten gingen terug naar 1977. Naar de enorme brand in de
bandenberg van Terschuur/Zwartebroek, gemeente Barneveld.
Ik werkte daar toen als journalist.

De bandenberg was een bezigheid van Reindert Kamphorst, gewezen
directeur van een transportbedrijf. Hij was van het pad afgeraakt. Reindert
woonde in een soort caravan te midden van zijn bandenberg. Die was ook
zijn inkomsten. Je kon bij hem banden dumpen tegen een vergoeding. Op
het moment dat de brand uitbrak lagen er naar schatting een miljoen banden
op het grasland.

Reindert was een zonderlinge man. Hij zette contactadvertenties in de
Telegraaf en deed zich voor als een man met een vrijstaande woning in
de Gelderse Vallei. Tijdens één van mijn bezoeken aan hem liet hij mij
een doos vol brieven zien van wanhopige dames in de Randstad die
graag bij hem wilden intrekken. Wisten zij veel . . .

Op een dag vloog de bandenberg in brand. Ik zag de rookwolken toen
ik na een concertbezoek uit Amsterdam weg reed, zestig kilometer verder.
Ik heb nog nooit van mijn leven in het echt zo’n rookkolom gezien.

Vervolgens hadden we een week lang berichten over de brand. Maar ik kan
me niet herinneren dat omwonenden bij elkaar kwamen om hun zorg
uit te spreken. In Someren werd direct een bijpraatsessie geregeld in een
gemeenschapshuis. Daar kwamen tweehonderd mensen op af.
De mensen zijn mondiger en de overheid is alerter op angsten.

In de kronieken van de gemeente Barneveld kwam ik deze passage tegen:
Recycling was in die tijd nog geen bekend begrip, evenals milieuverontreiniging
en zo torende een week lang een inktzwarte, stinkende rookkolom boven het
overigens zo idyllische landschap van de Gelderse Vallei.

Er is veel veranderd en dat is maar goed ook.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *