Ik was op een droevige bijeenkomst waar ik familieleden ontmoette die ik lang
niet had gezien. Er waren er ook die ik nog nooit had gezien.

Onder hen waren twee tieners, een jongen en een meisje. Hun Hollandse
achternaam danken ze aan hun vader, hun exotische voornamen aan hun
moeder met Marokkaanse roots. We wisselden een paar woorden en we
stelden vast dat zij in de stamboom aangeduid moeten worden als mijn
achterachterneef en achterachternicht.

In de auto naar huis rekende ik in gedachten terug. Hun vader is mijn
achterneef. Hem zag ik voor het laatst toen hij een jochie van een jaar of zes
was. Zijn vader is mijn neef. Die ken ik uiteraard beter hoewel een kortstondig
opgelaaid contact alweer is gedoofd.  Die neef wordt volgend jaar tachtig. Mijn
neef is de opa van de tieners.

De ouders van die opa zijn mijn oom en tante, die leven niet meer maar die
heb ik goed gekend. Dat zijn ook de overgrootouders van de tieners.

Het was druk op de weg, maar ik volgde in gedachten onze stamboom en
kwam bij mijn grootouders die ik mij ook nog goed herinner. Dat zijn de
betovergrootouders van de jongen en het meisje die ik ontmoette op de
bijeenkomst.

Een stamboom die begint met mijn grootouders. Die begint al eerder, maar zo
ver reikt mijn herinnering aan voorouders niet. Mijn grootouders zijn geboren
rond 1890. Mijn overgrootouders werden  zo’n 150 jaar geleden geboren. Mijn
betovergrootouders zijn dus zo’n tweehonderd jaar geleden geboren.

Dat is een tijd die ik alleen maar uit de geschiedenisboekjes ken. Die tijd is
onvoorstelbaar ver weg. Zo zal het ook voor die tieners zijn als ze net zo oud
zijn als ik. Hun betovergrootouders, met wie ik zo’n vijftien jaar bewust heb
geleefd, stammen dan uit een tijd onvoorstelbaar ver weg is.

We worden ouder en het leven gaat door. De tijd verstrijkt, de stamboom
wordt groter en groter, de verscheidenheid aan vruchten wordt groter. Het
zijn niet langer alleen appels uit de Betuwe, het gebied waar de boom is
geworteld. Dat was een troostrijke gedachte aan het eind van een droevige
dag.