Fiets 27 mei 2016

Telefoneren op de fiets wordt misschien strafbaar. Een verbod zou
betekenen dat ik op mijn dagelijkse woon-werkrit per fiets minder
vaak in de remmen hoef.

De lastigste bellers zijn die mensen die je achterop komt en die je
wilt passeren. Gelukkig is elke ervaren fietser getraind in het
herkennen van die bellers.

In de eerste plaats zijn het altijd pubermeisjes.  Ze hebben het
hoofd gebogen. Ze fietsen langzaam en ze slingeren over het
fietspad omdat ze met één hand sturen en geen weet hebben van
hun omgeving.

 Je kunt met je fietsbel bellen als je wilt passeren maar dat is
zinloos. Ze hebben oordoppen in om onnodige prikkels als
toeterende auto’s te weren. Op grote afstand horen ze je dus niet.

Als je belt zodra je ze tot op een paar meter genaderd bent,
schrikken ze. Omdat ze met één hand sturen loop je het risico dat
ze uit balans raken en je wilt als eerbiedwaardige man niet viral
gaan op Instagram terwijl je op het asfalt sterft in een kluwen van
pubermeisje en fiets.

De kunst is om heel snel langs zo’n meisje te fietsen als haar
slingerbeweging vanaf de linkerkant wordt ingezet naar de
rechterkant, dan weet je dat je een paar seconden hebt om er langs
te komen. Ik denk dat Max Verstappen zo zijn vaardigheid heeft
ontwikkeld.

Zo’n verbod is mooi, maar de bedenkers vergeten dat het mobieltje
een verslavende drug is.  Beter is het de fiets van pubermeisjes af te
pakken. Ze zullen het niet eens merken.

  1. Sante (reply)

    27 mei 2016 at 08:58

    Ik heb hier verder geen opmerkingen bij. Ik wil ineens weer dat ik nog durf te fietsen.

  2. Harry Perton (reply)

    27 mei 2016 at 11:55

    Zoals altijd: er moeten eerst dooien vallen.

  3. Ximaar (reply)

    27 mei 2016 at 13:39

    Het is een behoorlijk complex gedoe. Vanwege mijn vrijwilligerswerk voor de regionale fietsersbond probeer ik ook te bekijken en te bedenken wat je hier aan kunt doen. Het begint al met het bellen. Sommigen doen het met een mobieltje aan het oor, maar je ziet steeds vaker mensen in het luchtledige praten. Mobieltje is nergens te bekennen, de dames en heren hebben een oortje in met halverwege het snoertje de microfoon. Dus handsfree. Dat geldt ook voor de professionele moslima die de mobiel in de hoofddoek gekneld tegen het hoofd houden. Het echte probleem zit eerder in de Whatsappers, Twitteraars en Facebookers of mensen die voor navigatie op een schermpje kijken. Dat kan ook te voet of in de auto en in al die gevallen is er weinig zicht op de weg. Ik zie hier vooral besteldiensten rondrijden met een tablet op de bijrijderstoel. Ze lezen daar waarschijnlijk de opdrachte via whatsapp of dergelijke. Een agent in een auto kan dat moeilijk bekijken, behalve dat zo’n chauffeur de hele tijd extreem rechts naar beneden kijkt. En dat doen ze doodleuk op drukke en linke kruisingen. Maar ja het is wel handsfree. Soms zie ik automobilisten de auto aan de kant zetten, omdat ze gebeld worden. Klinkt positief, maar is dat minder als je bedenkt dat een deel zomaar de auto op een stoep zet of op een fietsstrook stopt. Het is niet voor niets dat stoppen of parkeren op een fietsstrook verboden is. De fietsers moeten er dan om heen over de rijbaan en dat levert snel gevaarlijkere situaties op dan handson bellen. Statistisch gezien doen fietsers onder de 60 het met het jaar beter. Per jaar zijn er 5% minder fietsdoden onder de 60 en die trend is al 15 jaar gaande. Daar is ook geen verandering in gekomen toen het gebruik van de GSM t/m de Smartfoon toenam. Er is wel een stijging onder de 60plus fietsers, simpelweg omdat die meer en harder zijn gaan fietsen en brosser zijn. Maar dat zijn juist de mensen die minder met zo’n speeltje in de weer zijn. Die hebben alleen een mobieltje mee voor nood en die zit in een stuurtasje. En als die gaat, dan is het belangrijk en moet alles er voor wijken en zoeken ze zich een slag in de rondte zonder eerst even de fiets aan de kant te zetten, want daar is natuurlijk geen tijd voor. 😉

    Handhaving is overigens niet zo moeilijk. Gewoon de verzekeraar de laatste 10 minuten van het mobielgebruik verstrekken en als daar uit vast te stellen is dat er tot het ongeval actief op een schermpje werd gewreven, dan vervalt de verzekering.

  4. Laurent (reply)

    28 mei 2016 at 17:00

    “…en je wilt als eerbiedwaardige man niet viral
    gaan op Instagram terwijl je op het asfalt sterft in een kluwen van
    pubermeisje en fiets.” hahahaha

  5. Laurent (reply)

    28 mei 2016 at 17:00

    Ik loop tegenwoordig naar mijn werk 🙂

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Sylvana 26 mei 2016

Ik ben blij met de Facebookpagina waarmee Sylvana Simons wordt
uitgezwaaid. Eindelijk heeft reagurend Nederland een gezicht. Donny
Bonsink. 23 jaar. Gisteren kreeg hij een volle pagina aandacht in de NRC.

Donny heeft een hekel aan Sylvana Simons en daarin wordt hij gesteund met
42.000 likes op zijn pagina.

Sylvana zet zich vooral in voor niet-blanke Nederlanders. Dat vind ik een
loffelijk streven. Omdat Nederlandse talkshows van mei tot september op
zwart gaan zocht ze een ander podium. Dat werd DENK. Je kunt dat een rare
keuze vinden, maar als zij vindt dat dat de partij is waar ze steun krijgt voor
haar strijd, is dat haar zaak.

Sinds haar coming out wordt Sylvana door een deel van het volk verrot
gescholden. Het volk claimt dat recht.   Dieptepunt is de uitzwaai-actie van
Donny Bonsink.

Donny wil niet dat Sylvana stopt met politiek, maar dat ze nadenkt over wat ze
zegt. Donny laat op zijn pagina wel een reactie als Hoervana Simons staan.
In de wereld van de Donny’s is het onbestaanbaar dat is nagedacht over
zinnen van meer dan vijf woorden.

Donny vindt zijn pagina niet racistisch. “Als wij vinden dat ze hier niet
thuishoort. Mogen we dat zeggen. Dat heeft niets met afkomst en huidskleur
te maken”. Donny’s mogen zeggen wat ze willen

Donny begrijpt niet waarom Sylvana af wilde van Zwarte Piet. “Wat hebben
wij je aangedaan? Volgens mij heeft Nederland je veel kansen gegeven”,  zegt
hij tegen NRC.

Donny Bonsink. 23 jaar. Hij heeft een leven vol kansen voor zich.

  1. Laurent (reply)

    27 mei 2016 at 07:01

    ik hoop dat het OM hem te grazen neemt, het wordt tijd dat dit soort racisten als de criminelen behandeld worden die ze zijn, net als hun grote voorbeeld Wilders.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Keuzes 25 mei 2016

De week begon hoopgevend. In Oostenrijk werd een linkse meneer president
in plaats van wat in de media een extreme-rechtse meneer werd genoemd.

PvdA-minister Lodewijk Asscher zei dat het niet per definitie zo is dat zijn
partij volgend jaar regeert met de VVD. Ik ben er niet achter of hij bedoelde
dat zijn partij niet meer zal regeren. Maar goed, het gaat om de intentie.

Aandeelhouders van Shell wilden tijdens hun vergadering via een motie het
bedrijf dwingen tot een milieuvriendelijker koers. De social media stonden er
vol van en je zou bijna gaan denken dat de motie een kans maakte.

Per saldo hebben we vandaag een zekerheidje (Oostenrijk), een twijfelgeval
(PvdA) en een jammerlijk verlies (de motie werd ruim weggestemd).

Toch is er beweging. Wie de voortreffelijke Shell-dialogen op de site van de
Correspondent leest ziet dat het bedrijf wel degelijk probeert op termijn
milieuvriendelijker te werken. Maar, zoals één van de medewerkers zei: een
mammoettanker verander je niet met een handomdraai van koers.

Of dingen veranderen ligt eigenlijk aan ons, gewone mensen. Wij kunnen
tijdens verkiezingen een stem uitbrengen en wij kunnen besluiten dat we geen
fossiele brandstoffen meer gebruiken. In het rijke westen kunnen we er ook
voor zorgen dat mensen in slecht bedeelde gebieden alternatieven gaan
gebruiken.

Het gaat om keuzes. Het maken van keuzes is best moeilijk in een wereld
waarin de opinie gedomineerd wordt door de grootste schreeuwers die
veranderingen in hun vertrouwde wereld vooral als bedreigingen zien in
plaats van kansen.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Slachtoffer 23 mei 2016

Ik ben mijn journalistieke loopbaan begonnen in een gebied waar de mensen
niet met de pers spraken. Zij hadden genoeg aan hun monoloog tot de Heere
HEERE die hun woorden nooit zou verdraaien.

In Brabant – zo is mijn ervaring – was het volk toegankelijker. Loslippiger
ook. Niet per definitie betrouwbaarder.

Ondertussen speelt dankzij internet iedereen journalist. Waar in mijn vorige
standplaats nog slechts één Alwetende was, wil nu niemand meer onwetend
zijn.

Ik herinner mij een interview dat een collega had met een buurtbewoner van
iemand die vermoord was. De buurtbewoner gaf een bloemrijke beschrijving
van het leven dat het slachtoffer leidde. Op de stelling van mijn collega dat zijn
informant de onfortuinlijke buurman dus goed kende, antwoordde de
zelfbenoemde bron: “Nee, ik zag hem alleen af en toe met zijn hondje lopen”.

Het is voor sommige mensen ondenkbaar dat, als zij – eenmaal
doorgedrongen tot aan de rood-witte linten – door een journalist worden
aangesproken moeten antwoorden: ik heb geen flauw idee.

In Helmond is vorige week in het kanaal het lichaam gevonden van Bart
Hillen. Het was in dekens gewikkeld en stak in een grote zak. Zonder twijfel
een misdrijf.

Een vriend van het 67-jarige slachtoffer vertelde tegen het Eindhovens
Dagblad dat de dode een einzelgänger was. Toen de verslaggever vroeg hoe
het slachtoffer betrokken kon zijn geraakt bij een misdrijf haalde de vriend de
schouders op en zei: “Dan zou ik ontzettend gaan speculeren en dat lijkt me
niet verstandig.”

Dat is een echte vriend.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MarieJan 23 mei 2016

(Door Ab Klaassens)

Ik had de tuin voor en achter zo lang  verwaarloosd dat ik mijzelf niet meer in
staat achtte de woekering van niet gewenste begroeiing te bestrijden. Een tip
van de buren: vraag die Pool uit Helmond die hier in de buur tal overal bezig
is. Hij werkt zich voor elf euro per uurhet schompes.

Via zijn dochter die een paar woorden Nederlands spreek tkon ik hem
duidelijk maken wat mijn wensen waren: de tuinen zo ver schoon maken van
ongewenste groeisels dat ikhet verder kan bijhouden met een schoffel, een
hark en een zere rug.

MarieJan Skykorski stortte zich op het karwei met een groteijver en korte
pauzes. In drie dagen werkte hij drie jaar verwaarlozing weg.

Verderop in de straat betaalde een kennis vijftig euro per uur aaneen
Nederlands hoveniersbedrijf. Van die vijftig euro gaat een groot deel naar de
staat die daarvan mijn AOW betaalt en het onderwijs voor mijn kleinkinderen.

Ik kon MarieJan Skykorski niet uitleggen waarom ik wilde afzien van zijn
diensten. Ik heb hem gezegd dat ik hem niet meer kon betalen. MarieJan
maakte van die nietsaandehand-gebaren en zei “contract, 1 mei contract.”

Waarmee hij wilde zeggen dat hij een vaste baan had gekregen.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gele koorts 20 mei 2016

Er verschijnen dagelijks berichten in de media die meer vragen oproepen dan
beantwoorden. Neem nou het bericht vandaag over gele koorts op de site van
de NOS
. Laten we er eens door lopen.

Dit is wat er staat:

De gele-koortsuitbraak in Angola heeft sinds december afgelopen jaar al
bijna 300 levens geëist. Meer dan 2500 mensen zijn besmet met de ziekte. De
wereldgezondheidsorganisatie WHO wil nu de bevolking in Angola massaal
vaccineren. Tijdens een crisisbijeenkomst heeft de WHO afgesproken dat er
snel maatregelen genomen moeten worden om verdere verspreiding van
gele koorts te voorkomen.

Mijn vraag is: als mensen al sinds december sterven aan gele koorts, waarom
is er dan  pas diep in mei crisisberaad? Hebben de mensen van de WHO een
ander tijdsbesef en gevoel van urgentie dan een eenvoudige burger in
Nederland? Ik hou mijn hart vast voor de snelheid waarmee de maatregelen
worden genomen.

De WHO wil verder zuinig omspringen met de vaccinatie-vloeistof om te
voorkomen dat ze zonder komt te zitten.

Als er sprake is van een crisis (en dat is er want er is crisisberaad geweest)
waarom kan dan niemand in de wereld beslissen dat er meer
vaccinatievloeistof moet worden gemaakt? Er zijn ook hooggeplaatsten die
kunnen beslissen dat vliegtuigen bombarderen waardoor mensen gedood
worden. Waarom kan dan niet afgedwongen worden dat mensen blijven
leven?

Het Internationale Rode Kruis waarschuwde eerder vandaag al voor een
internationale uitbraak als het virus zich verder verspreidt. Naast Angola,
zijn ook in de Democratische Republiek Congo, Kenia en China al
besmettingen geconstateerd. 

Een waarschuwing voor een internationale uitbraak als het virus zich verder
verspreidt? Als ik het zo lees is daar al sprake van: Angola, Congo, Kenia en –
me dunkt – China. Of wordt met internationale uitbraak bedoeld dat het virus
het overwegend blanke Europa en Amerika bereikt?

  1. Sante (reply)

    20 mei 2016 at 09:01

    Jan, ik ben nog nooit in Angola geweest natuurlijk, maar uit een boek van Paul Theroux Last Train to Zona Verde (2013) begrijp ik dat het een land is zonder feitelijke regering en zonder maatschappelijke structuur, waar niemand zijn leven zeker is (voor zover je leven zeker kan zijn) en waar je dus niet zo eenvoudig ‘even’ een vaccinatieprogramma opzet. Waarbij je dan ook nog het risico loopt dat wanneer je de boel niet echt fantastisch goed organiseert en regisseert de hele vaccinvoorraad bij de lunch wordt opgedronken door een minieme maar uitzinnig rijke elite.

  2. Harry Perton (reply)

    20 mei 2016 at 11:03

    Gele koorts is toch al eeuwen endemisch in de tropen? Het staat me bij dat het een grote killer onder indischgasten was.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Broodje hond 20 mei 2016

(Door Ab Klaassens)

In sommige delen van China en in Korea eet men graag hondenvlees, bij
voorkeur van honden die langzaam zijn gewurgd.

In Nederland eet men graag  vissen, bij voorkeur haringen, die bij duizenden
tegelijk in netten langzaam worden gewurgd.

Chinezen en  Koreanen hebben voor zover mij bekend geen bezwaar tegen
onze visvangst  en het verminken en pekelen van haringen, maar
Nederlanders hebben wel bezwaar tegen het wurgen en roosteren van
honden.

Het verschil: een hond komt naast je op de bank zitten en een haring niet.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (404) La Boheme 18 mei 2016

(Door Marlies)

“Aanstaande donderdag komt La Bohème naar Eindhoven” zo opende mijn (wandel)vriendin
onze begroeting aan het begin van een trainingstochtje. Die jongens van opera Zuid doen
het toch nog maar steeds: tegen alle bezuinigingsmonsters in flikken ze het toch minstens
één keer per seizoen om een mooie productie neer te zetten, desnoods met behulp van goeie
amateurs en met kunst en vliegwerk.

Met deze Bohème hoeven ze niet heel veel kunst en vliegwerk te doen… de enscenering is
tamelijk simpel: er zit één grote koorscène in als de twee stellen die de hoofdrollen zingen
op een soort kermis in Parijs zijn, maar verder is er met ouwe planken en doeken een hoop te
doen: de vier leven in Bohemien Parijs…

Effe ultrakort het verhaaltje? Deels ontleend aan de website van Opera Zuid, ik zeg het er
eerlijk bij. Dichter Rodolfo, schilder Marcello, filosoof Colline en musicus Schaunard leiden
een bohemienbestaan (dus). Ze wonen ergens op zolder en zijn vaak in hun stamkroeg, om
het beetje geld dat ze verdienen (of charmant achterover drukken…) uit te geven.

Rodolfo ontmoet zijn buurmeisje Mimì: liefde op het eerste gezicht (dat levert trouwens
meteen de twee mooiste aria’s uit de opera op, achter elkaar: Che gelida manina (de ‘kouwe
handjes-aria’ en ‘Mi chiamano Mimì’).  Ze is ongeneeslijk ziek en Rodolfo kan de zorg die ze
nodig heeft niet betalen. Hij verbreekt de verbinding; hij vindt dat Mimì een rijke man nodig
heeft, die haar behoeften wél kan betalen. De sufferd, echt een mannenoplossing. Hij kan
niet zonder haar en wordt diep-ongelukkig. Ook de hartstochtelijke verhouding van schilder

Marcello en zijn Musetta strandt; die is niet bestand tegen haar geflirt en zijn jaloezie. Een
paar maanden nadat beide stellen uit elkaar zijn gegaan, brengt Musetta de doodzieke Mimì
naar de zolderkamer. Omringd door haar vrienden, sterft ze, bijna ongemerkt.

De slotscène is van een hartverscheurendheid die zijn weerga niet kent. Als het goed gedaan
wordt hou ik het niet droog, maar u kent me intussen misschien een beetje, ik ben een
sentimentele dweil als het om opera gaat. Mimi glijdt eigenlijk midden in een maat weg.
Buitengewoon knap gecomponeerd van Puccini… en buitengewoon moeilijk voor de sopraan,
want ze moet bijna geruisloos zingen en toch door het orkest heen prikken. Er zijn er die het
kunnen… Rodolfo heeft van het verscheiden niks gemerkt en wordt er pas op geattendeerd
als de vrienden onrustig heen en weer beginnen te lopen. Hij valt snikkend aan het bed en
zingt voor het laatst twee keer haar naam.

Er is een filmpje met Renata Scotto en een pianist waarin ze uitlegt hoe dat gaat met die
laatste noten van Mimì. Dat mag u zelf opzoeken op YouTube. Scotto raakt er nog door
ontroerd, iets wat ze zich in de opera niet kon veroorloven. Je kunt niet subtiel doseren
als je overmand bent door emoties.

Ik laad mijn lievelingsfilmpje op van La Bohème: de slotscène uit de gelijknamige film
met Anna Netrebko en Rolando Villazon.

Veel plezier donderdag, want u gaat er natuurlijk naar toe!

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Water 17 mei 2016

(Door Ab Klaassens)

De trein van Eindhoven naar Amsterdam werd de trein naar Geldermalsen.
Werkzaamheden in het weekend. Met de bus verder naar Utrecht-centraal.

De pillen die de circulatie van mijn bloed moeten bevorderen stimuleren ook
de afvoer van lichaamsvochten,reden waarom ik mij niet durf te wagen aan
bioscoop- concert- of schouwburgbezoek.

Tijdens de laatste minuten in de trein voor Geldermalsen-stop deed ik op het
toilet nog even aan wijze voorzorg, maar helaas: geen druppel. De aandrang
kwam pas – en in hevige mate – bij nadering van Utrecht station dat helaas in
voortdurende staat van verbouwing is, zodat alle bordjes met de tekst WC niet
meer geldig waren.

Vervangende verwijzingen leidden uiteindelijk naar een nood-voorziening
buiten het station waar een lange rijlotgenoten met muntjes van vijftig cent in
de hand op verlossing stond te wachten.

In Amsterdam aangekomen bleek mij dat de toiletten daar zijn afgesloten
wegens misbruik door druggebruikers, zodat ik voor een volgend toiletbezoek
moest wachten tot aankomst bij het flatje van mijn tachtigjarige zuster in de
Molenwijk in Amsterdam noord. Zij woont aan het Tjasker. Dat is een
watermolen.

  1. Harry Perton (reply)

    19 mei 2016 at 19:49

    Het zaakje kon dan tenminste adequaat worden weggevijzeld.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Weinig gemist 16 mei 2016

“Nee”, zei de man van het appartement in Wimille. “Hier is geen internet”.

“Oeps”, dacht ik.

“U heeft toch vakantie”, lachte zijn vrouw.

“Waarom ook niet”, dacht ik.

We waren naar Noord-Normandië gegaan om te wandelen, te lezen en lekker
te eten. Missie geslaagd.

We misten Douwe Bob, maar omdat ik niet echt in het Songfestival ben
geïnteresseerd mag dat nauwelijks een gemis genoemd worden.

Ik miste Max Verstappen en de opwinding in Nederland. Ik heb nog nooit
naar Formule 1 gekeken, maar een heel klein beetje kippenvel over zo’n
historisch moment had ik wel bij thuiskomst.

En we misten de koudste pinksterdag in 80 jaar. Hoewel we daar dus eigenlijk
niks aan misten.

Je kunt dus op een plek zijn waar je weinig mist.

We kregen er  veel fraais voor terug.

nor02_bewerkt-2

nor7_bewerkt-2

nor14bewerkt

nor12bewerkt

nor23_bewerkt-2

nor18_bewerkt-2

nor26_bewerkt-2

nor36_bewerkt-2

nor41_bewerkt-2

nor33_bewerkt-2

nor40_bewerkt-2

nor41_bewerkt-2

nor43_bewerkt-1

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *