Zebrapad 2 december 2016

(Door Ab Klaassens)

Lang geleden stond ik als verslaggever in een provinciehoofdstad bij
een met brede witte strepen gedecoreerd stuk asfalt. Een hoge piet
van de politie presenteerde het aan de pers als een VOP, een Voetgangers
Oversteek Plaats, met bijbehorende ‘knipperbol’, een lamp met een roodachtig
kleurtje die de automobilisten erop moest attenderen dat ze even rekening
moesten houden met de traagste deelnemers aan het verkeer, te weten de
voetgangers.

De politiefunctionaris legde uit dat de VOP bedoeld was als een vorm van
overleg tussen de trage en de snelle verkeersdeelnemer. De automobilist moest,
gewaarschuwd door de knipperbol, rekening gaan houden met overstekende
voetgangers en de voetgangers moesten niet altijd op hun (zebra)strepen
gaan staan als er een gemotoriseerde lotgenoot naderde.

Heden ten dage  is een stap op een zebrapad een vorm van Russisch roulette.
Je weet nooit wie er stopt en wie niet. Als er iemand stopt is het meestal een
Belg of een Duitser want die hebben thuis of op school nog iets van
mededogen meegekregen.

In mijn woonplaats heeft de gemeente als alternatief voor de zebrapaden
wegversmallingen aangelegd met halverwege een vluchtstrook. Sommige
automobilisten stoppen, maar fietsers en scooterrijders doen daar niet aan mee.

Nadat je beleefd je pet hebt gelicht voor een stoppende automobilist word je
alsnog onder het asfalt geschoffeld door een snotneus op zo’n race-plee.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Brainport 1 december 2016

Brainport gaat een verlanglijstje opstellen voor minister Kamp. Brainport
is . . . . .   Tja, wat is dat eigenlijk? Brainport is in ieder geval, net als
Schiphol en de haven van Rotterdam, benoemd tot mainport. Dat betekent
dat brainport economisch zo belangrijk is voor het hele land dat de landelijke
overheid er extra geld in gaat stoppen.

Maar wat is Brainport eigenlijk? Er is een bureau dat Brainport Development
heet. Dat bureau vermarkt het begrip Brainport. Maar als je mensen vraagt
wat Brainport is dan kijken ze je vooral glazig aan. Een Eindhovens
gemeenteraadslid vertelde me laatst dat het de samenwerking is tussen
Eindhoven, Maastricht en Aken. Dat is het dus niet.

Andere mensen zeggen dat Brainport de cluster van slimme bedrijven is in
Zuidoost Brabant. Dan moet je denken aan ASML, NXP, VDL, de Technische
Universiteit, de High Tech Campus in Eindhoven en de Automotive Campus
in Helmond. Dat is Brainport zeggen de mensen.

Ik heb wel eens aan een bestuurder gevraagd: en wie bestuurt Brainport
dan? Ik moet het antwoord nog krijgen.

Dan denk ik, dat is mooi maar wie bepaalt dan waar dat geld naar toe gaat? Dus
wie stelt het lijstje samen. In het Eindhovens Dagblad lees is dat de actieagenda
wordt opgesteld door gemeente Eindhoven, Brainport, de bedrijven in Brainport
en de provincie Noord-Brabant. Maar omdat het om de bereikbaarheid van de
hele regio gaat, het vestigingsklimaat en het voorzieningenniveau vraag ik me
dan af welke rol de andere twintig gemeenten in de regio spelen.

Bovendien vraag ik me af wie die Brainport is in het rijtje. Is dat het Brainport
Development, het marketingbureau?

Ik woon blijkbaar niet alleen in Eindhoven, maar ook in Brainport, want die
maakt mede het verlanglijstje voor minister Kamp. Heb ik daar als burger
invloed op? Kan ik op iemand stemmen van wie ik denk: die heeft een goed
verlanglijstje. Kunnen bestuurders en inwoners van de andere gemeenten in
Brainport ook meedenken over die lijstjes?

In een tijd waarin we over meer betrokkenheid van burgers praten en nieuwe
vormen van democratie zou ik mij als eenvoudig raadslid in pak ‘m beet
Bergeijk of Asten nog eens achter de oren krabben als ik zou lezen dat er
een verlanglijstje wordt gemaakt met wensen voor onder meer de
bereikbaarheid van de regio.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Monasch 29 november 2016

En weer heeft Nederland een nieuwe politieke partij: Nieuwe Wegen
van oud-PvdA’er Jacques Monasch. Hij rekent op 20 tot 30 zetels.

De versnippering in de politiek is nu zo groot dat je je afvraagt hoe
dit land na de verkiezingen nog bestuurd kan worden.

Monasch gaat het allemaal anders doen. Hij gaat het vertrouwen in de
politiek herstellen want hij gaat naar de mensen luisteren.

Ik heb er mijn twijfels bij. In de eerste plaats maakt hij de fout door
alweer een nieuwe politieke partij op te richten. We weten zo
langzamerhand dat politieke partijen niet de oplossing zijn voor
de problemen van de toekomst. Politici zijn namelijk vooral bezig
met hun eigen herverkiezing en verder hobbelen ze vooral aan
achter mondiale economische ontwikkelingen. Op het moment dat
ze zelf iets bedenken, marktwerking in de zorg of een nieuwe
wet voor zzp’ers, gaat het mis.

In de tweede plaats wil Monasch de kiezers gaan horen via
referenda. Als er één middel is dat bewezen heeft tot totale chaos
te leiden dan is het wel een referendum. Daar komt nog bij dat
Monasch bijvoorbeeld grenzen wil stellen aan de immigratie. Door
vooraf zo’n stelling in te nemen kan ik de uitslag van het referendum
wel voorspellen.

Als Monasch werkelijk een nieuwe weg in wil slaan moet hij gaan
werken aan een nieuwe vorm van democratie, want de onze is
achterhaald. Hij zou het boek van David van Reybrouck eens kunnen
lezen: “Tegen verkiezingen”.  De Belg pleit, goed onderbouwd, voor
loting van volksvertegenwoordigers om zo de totale bevolking te
betrekken bij het landsbestuur.

Dat zou pas een nieuwe weg zijn. Maar Monasch kiest er voor
mee te hobbelen op de ontevredenheid onder delen van de bevolking,
zoals zoveel partijen doen. Dat mag, maar noem je partij dan geen
Nieuwe Wegen maar bijvoorbeeld nieuwe zakken.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nuttig 28 november 2016

Een pyjamadag. Soms heb ik die. Zo’n doordeweekse dag
waarop je niets hoeft, niets moet. Van mezelf niet. Dat
is nieuw. Vroeger moest ik altijd iets van mezelf. Iets
nuttigs.

Nu lig ik op de bank. Ik lees een boek. Of ik kijk een film.
Toppunt van nutteloosheid. Niet het boek, maar de film.

Het is stil in huis. Weldadige stilte. In de verte hoor ik het
verkeer. Vanuit het raam zie ik de bomen kaler worden.
Niks doen is nuttig. Nuttig om morgen me morgen weer in
het geraas van de wereld te kunnen storten.

Waarom, vraag ik me af, beginnen de poezen dan al om
twee uur met hun pootjes op mijn hoofd te slaan terwijl
ze na zoveel jaar toch moeten weten dat ze pas om vijf uur
eten krijgen.

Ze vinden dat ik iets nuttigs moet doen. Onruststokers
zijn het. En dat zijn het.

  1. maria (reply)

    1 december 2016 at 18:38

    Zit jij andere dagen om vijf uur op de bank?

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Twintigers 27 november 2016

Vorige week stond in de NRC een opiniestuk van drie twintigers.
Kort samengevat kwam het hier op neer: Vanaf de bank initiatieven
liken is niet genoeg, twintigers. Zet je ideeën om in daden in de echte
wereld”.

Ik keek er van op want ik ken nogal wat twintigers die helemaal niet
vanaf de bank initiatieven liken. De twintigers die ik ken zijn veelal
collega’s of kinderen van vrienden die zich een slag in de rondte werken.

We discussiëren lustig over het leven in het algemeen en journalistiek
in het bijzonder. Steeds vaker hoor ik zo’n twintiger zeggen dat ze
minder tijd doorbrengen op Facebook, de plek waar je initiatieven
kunt liken. In de strijd om het bestaan als serieuze student of ZZP’er zetten
ze hun ideeën echt wel om in daden.

Zaterdagavond zijn we bij de voorstelling WISH geweest in de
Kattendans in Bergeijk. Een klein theaterspektakel geproduceerd en
gespeeld door jonge mensen van rond de twintig.

De dochter van goede vrienden heeft een school waar kinderen
zich op allerlei manieren muzikaal kunnen ontwikkelen. Haar twee
dochters (twintigers) en hun vriendinnen en één vriend vormen de
oudste groep. Ze verlenen hand- en spandiensten bij de voorstellingen
van  jongsten. Op een dag besloten ze dat ze zelf een productie op de
planken wilden zetten. Een productie waarin het leven van twintigers
aan de orde komt.

Ze schuwden geen enkel thema: verbroken relaties, verkrachting,
bedrog, liefde, vriendschap, vergeving. In een mozaïekvertelling waarin
alle podiumkunsten (zang, dans, ballet) werden getoond, kwamen alle
losse eindjes uiteindelijk bij elkaar. De hele productie kent slechts één
minpuntje: dat hij maar éémaal is uitgevoerd en niet rond gaat reizen.

De twintigers hebben mij ontroerd met hun volwassen spel en volwassen
aanpak van thema’s. En bij schrijvers van het opiniestuk vraag ik mij af in
welke wereld ze leven. Misschien moeten ze zelf eens achter hun
computer vandaan.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hulp-TV 26 november 2016

Met stijgende verbazing lees ik de verhalenreeks in de NRC over
de Hulp-TV-programma’s van RTL. Daarin komen mensen aan
het woord die in hun radeloosheid en naïviteit hebben meegedaan
aan zo’n programma in de hoop een beter uiterlijk te krijgen of
een noodlijdend restaurant op de rails te krijgen en die vervolgens
dieper in de shit zijn geraakt.

Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat uit de artikelen blijkt dat het
regelmatig goed komt met de deelnemers, maar er zijn miskleunen
bij waarvan ik denk: hoe hebben RTL, de productiemaatschappij
en de hulpverleners mensen zo durven misleiden? Hoe hebben ze
de radelozen zulke wurgcontracten onder de neus durven duwen?

Ik ben ook wel eens opgelicht door iemand van wie ik dacht dat
het een goede vriend was. En ik ken in mijn directe omgeving
mensen die opgelicht zijn door familieleden. Dat kan iedereen
overkomen. Er zijn op deze wereld nou eenmaal lieden die verhalen
kunnen opdissen waar geen speld tussen te krijgen is. In mijn
geval was het iemand die vermoedelijk zo’n rare kronkel in zijn
hoofd had dat hij er zelf in geloofde.

Natuurlijk heb ik makkelijk praten. Ik werk in de media en weet
hoe er gewerkt wordt. Niet dat mijn bedrijf mensen oplicht of
belazert. Maar commerciële omroepen hebben een belangrijk
doel, waar veel mensen geen weet van hebben. Namelijk geld
verdienen voor aandeelhouders.

Geld verdien je met reclameblokken en die krijg je vooral met
emo-TV. Mensen zijn gek op andermans leed. Vooral om bevestigd
te worden in het feit dat zij niet zo dom zijn.

Ik snap ook wel dat mensen zo radeloos kunnen zijn dat ze een
TV-programma als laatste redmiddel zien. Soms willen mensen
ook gewoon op TV omdat ze denken dat ze zo een BN’er worden
en vervolgens alle deuren vanzelf open gaan.

Daarom roep ik al jaren tegen familie en vrienden: wat er ook
gebeurt in je leven, zorg dat je uit de klauwen van TV-programma’s
blijft die aanbieden je leven te redden. Ze willen maar één ding:
geld verdienen.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (422) Jephta 26 november 2016

(Door Marlies)

George Friedrich (ik noem ‘m altijd ‘George’ als het om Engelse teksten gaat
en ‘Georg’ als het om Duitse gaat, zelf verzonnen….) Händel’s ‘Jephta’ is een
dramatisch oratorium (lees: ‘opera’) in drie delen. De Nationale Opera had
dezer dagen de première en de recensies waren jubelend.

Ik las in de hoofdrollen de naam van Anna Prohaska en die ken ik. Die hoorde
ik dik twee jaar geleden in een liederenrecital tijdens de ‘Kissinger Sommer’
(iedere zomer in het charmante Kurort Bad Kissingen) en toen dacht ik al: dat
wordt een hele grote: een stem als een klok en een hele scherpe alerte geest.
Gouden combinatie voor een mooie carrière.

Jephta is gebaseerd op delen uit het oudtestamentische Bijbelboek Richteren
(ook wel Rechters genoemd) en de tragedie ‘Jephthas sive votum’ van George
Buchanan  uit 1554.

Jephta ging in première onder leiding van de componist zelf in Londen in het
Theatre Royal op Covent Garden in februari 1752.

Jephta heeft twee hoogtepunten: het dramatische recitatief ‘Deeper, and
deeper still’ uit het tweede bedrijf en de aria ‘Waft her, angels, thro’ the skies’
(door mij grinnikend vertaald met ’Smijt haar door de lucht, gij engelen’)  uit
het derde bedrijf.

Plot
Jephta voert de Israëlieten aan in de strijd tegen de Ammonieten. Ze hebben
hem dat gevraagd omdat Jahwe niet aan hun kant staat zolang ze ook andere
goden vereren. Onder leiding van de godvruchtige Jephta zouden ze kans
maken op de overwinning. Hij stemt toe en stelt als eis dat hij na de
overwinning Israël mag besturen. Hij zweert dat hij als dank aan Jahwe de
eerste persoon zal offeren die hij na de veldslag tegenkomt. Laat dat nou net
zijn eigen dochter zijn! Hij valt flauw van de schrik.

Hij wil echter de belofte wél nakomen en dochter Iphis is bereid haar leven te
offeren. In de Bijbel loopt het slecht af, maar in de achttiende eeuw wilde men
een goede afloop. Händel, ook niet gek, verzint een ‘deus ex machina’: op het
kritieke moment komt er een engel die namens Jahwe diens beslissing
herroept op voorwaarde dat Iphis zich de rest van haar leven aan Jahwe wijdt.

Ga vooral naar de website van de Nationale opera. Ik kan het niet beter
verwoorden dan zij hebben gedaan. Grote namen staan er: ik noemde al
eerder sopraan Anna Prohaska en zij heeft een bijzondere tenor aan haar
zijde: Bejun Mehta. Ivor Bolton dirigeert en regisseur Claus Guth heeft zijn
sporen ook al verdiend. Het is geheid een geweldige productie!

In het filmpje de trailer van de opera.

 

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Luther 26 november 2016

(Door Ab Klaassens)

Vijfhonderd jaar geleden, op 31 oktober 1517, spijkerde de Augustijner
monnik  Maarten Luther een lange lijst met bezwaren tegen de praktijken in
de algemene (= katholieke) kerk aan een kerkdeur in Wittenberg, Duitsland.

Zijn bezwaren waren onder andere gericht tegen de mogelijkheden die de kerk
bood om tegen betaling – via aflaten –  vergiffenis te krijgen voor slecht
gedrag, zoals corruptie. De kerk trad daarbij op als vertegenwoordiger van
Onze Lieve Heer.

Hoewel sociale media toen nog niet bestonden kreeg Maarten Luther veel
erkenning voor zijn protesten. Zijn supporters werden dan ook protestanten
genoemd. Dat werd voor die mensen oppassen geblazen want de
zelfbenoemde vertegenwoordigers van Onze Lieve Heer, de paus voorop,
lieten zich de inkomsten van de aflaten niet zo maar uit handen slaan. Dus
staken ze iedereen die van protestantisme werd  verdacht in  brand.

In Zuid-Europa hebben de meeste protestanten van toen de terreur van Rome
niet overleefd.  In Noord-Europa hadden ze meer geluk.

Volgens allerlei internationale onderzoekers wonen de gelukkigste mensen in
Noord-Europese landen. Volgens diezelfde onderzoekers is de corruptie daar
het laagst.

In de discussies over het voortbestaan van de euro wordt gepleit voor twee
soorten euro’s: een voor Zuid-Europa, en een voor het kille protestantse
noorden.  Kennelijk bestaat bij de voorstanders van een gescheiden euro het
vermoeden dat de financiële degelijkheid verdampt als je te dicht in de buurt
van Rome komt.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

A270 24 november 2016

Tussen Eindhoven en Helmond ligt een paar kilometer snelweg. Wij noemen
dat de Helmondweg. Officieel is het de A270. Ik heb die weg vaak gereden
toen ik in Helmond woonde en dagelijks naar mijn werk in Eindhoven reed.
Toen was het nog een betonweg. Je stuiterde er overheen. Of zoals mijn vrouw
zei: “Die weg kon zingen”.

Omwonenden konden dat gezang niet waarderen. Zo lang ik me kan
herinneren protesteren ze tegen het lawaai. In de loop der jaren kwamen
er steeds meer laagjes op om de herrie te dempen.

Opeens werd Helmond op de kaart gezet met een automotive campus.
Een plukje bedrijven op het gebied van automobieltechniek dat
zich schaarde rondom een testcentrum van TNO.

TNO gebruikt de A270 als testweg voor snufjes. Daarvoor is het nodig dat
er 130 mag worden gereden, zegt TNO. De provincie vond dat geen probleem.
De automotive campus draagt bij aan het slimme karakter van Zuidoost-
Brabant en is dus heilig.

Omwonenden stonden wederom op omdat al die automobilisten die de
ene grote stad uit kwamen wel even op het gaspedaal wilden voordat
ze een paar kilometer verder weer stil stonden voor de verkeerslichten in de
andere grote stad.

Woensdag wonnen de omwonenden bij de Raad van State hun zaak. Er
mag op de A270 maar 100 kilometer per uur worden gereden. Het welzijn
van de omwonenden weegt zwaarder dan het belang van de provincie of
meer bepaald het belang van de provincie die zo graag pronkt met een
automotive campus.

Toen de uitspraak van de Raad binnen kwam maakte een collega er een
bericht van. Ze vroeg me of ik de uitspraak ook wilde lezen bij wijze
van dubbelcheck. Geen twijfel mogelijk: 100 kilometer per uur zal het
zijn.

Dus de bordjes met 130 kunnen weg. Nee, zegt de provincie wij laten de
uitspraak eerst door advocaten bekijken. Meerdere advocaten dus. Die
kosten – pak ‘m beet – 125 euro per uur. Laten het er eens twee zijn, het
minimale van het meervoud advocaten. Die kunnen net als wij in vijf
minuten de uitspraak lezen. Dat doen ze niet want dan zou hun werk
wel erg eenvoudig lijken. Ze zullen toch minimaal een dag uittrekken
voor een grondige studie. Dat is 2×8=16 uur. 16×125=2000 euro om te
ontdekken dat in de laatste alinea van de uitspraak toch echt staat dat
de bezwaren van omwonenden gegrond zijn.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vocalies (421) Wenen (2) 24 november 2016

(Door Marlies)

Volgende halte op onze muzikale reis door Wenen:  Jean Philippe Rameau’s
‘Zoroastre’.

Ensemble Pygmalion verzorgde de avond.  Wat een gezelschap! Poepie-strak
en alert spelende strijkers, een slagwerker om te zoenen zo accuraat en divers
(donder en bliksem zo echt dat het publiek regelmatig ongerust begon te
schuifelen… en daar zelf om moest grinniken) en een dirigent die bijna
onderkoeld dirigeerde, zonder fratsen. Dat hoefde bij deze club ook niet, ze
hadden het goed voor elkaar, mét elkaar. Mijn enige bezwaar: de kneitervals
(vooral in het begin) spelende houten dwarsfluiten.

Ik denk dat als het verhaal ook maar een béétje scenisch gezet zou zijn, ik de
rollen beter uit elkaar had kunnen houden. Solisten liepen ook steeds op en af.
Begrijpelijk, maar af en toe dacht ik…. wie is dat nou weer…???

Zoroastre was de eerste Franse opera met allegorieën in de hoofdrol en het
plot kwam niet uit de Griekse tragedies, maar  uit de Perzische religie. Daar
was een reden voor. Graham Sadler schrijft ergens dat de opera een soort
‚eerste vertegenwoordiging van de Vrijmetselarij‘ was. Librettist Cahusac, was
een vrijmetselaar en veel van de thema’s waar hij over schreef kwamen uit de
Verlichting. Zoroastre werd hoog geacht in Vrijmetselaarskringen en er zijn
parallellen te trekken tussen Rameau’s opera en Mozart’s hulde aan de
Vrijmetselarij: Die Zauberflöte; denk aan de inwijdingsriuelen, geleid door
Sarastro.  Overigens werd het componeren aan Zoroastre beëindigd in he jaar
dat Mozart geboren werd.

Hebt u iets aan het plot?
Het verhaal speelt zich af in het koninkrijk Bactria en gaat over de strijd
tussen het goede, geleid door Zoroastre, de ‘stichter van de magie’ en het
slechte, geleid door de tovenaar Abramane. Bactria’s koning is dood. Hij laat
twee dochters na: Amélite -die het koninkrijk zou moeten erven – en Erinice.
Ze zijn beiden verliefd op Zoroastre. Die is verliefd op Amélite. Tovenaar
Abramane heeft Zoroastre verbannen en spant samen met Erinice, die de
troon wil én wraak op Zoroastre, omdat hij haar liefde afgewezen heeft.

Zoroastre is in ballingschap de gast van de koning van de goede feeën
Oromasès. Die zegt hem Amélite te gaan redden.  Abramane en Erinice willen
Amélite dwingen de troon af te wijzen. Dan verschijnt Zoroastre, bevrijdt
Amélite en vernietigt het fort. Amélite wordt de nieuwe koningin.

Abramane en Erinice strijden over het mislukken van hun plannen. Zoroastre,
Amélite en het volk van Bactria verzamelen zich om de Hogere Macht te eren
en het huwelijk van Zoroastre en Amélite te vieren. Abramane kidnapt
Amélite. Zoroastre bereidt zich voor op oorlog.

Abramane hoort dat de strijd tussen de geesten van goed en kwaad slecht voor
hem aan het aflopen is. Hij brengt een offer aan de god van het kwaad en
roept Haat, Wraak en Wanhoop op.

Erinice heeft inmiddels berouw over haar gedrag.  Abramane laat een
geketende Amélite zien. Hij wil dat Zoroastre zich overgeeft. In plaats daarvan
roept Zoroastre de goden op en ze verslaan Abramane en zijn slechte  priesters
met bliksem. Eind goed al goed.

Als zo vaak vond ik de mezzo die de slechte vrouw speelt interessanter dat de
slachtoffer-vrouw, maar da’s voor u geen nieuws. Mooie melodieën ook, maar
net als het lekker begon te lopen kwam er weer een ander themaatje langs,
daar kon niemand iets aan doen en Rameau hád er iets aan moeten doen; de
mode in zijn tijd was nou eenmaal anders…

In het filmpje een opname van een stukkie uit de opera, met mooi ‘toegepast’
ballet. Ik meen het theater van Drottningholm te herkennen. Daar was ik dit
jaar voor Don Giovanni, het cirkeltje is weer rond!

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *