(Door Marlies)

Ik zat een beetje in een dalletje met mijn Vocalies… Na ruim 10 jaar heb je zo’n beetje alle opera’s
wel besproken, genoeg gescholden op slechte uitvoeringen, of slechte zangers, bijdehand genoeg
allerlei anekdotes verteld en genoeg veren in je eigen reet gestoken.

Ik draaide in de bus van Musico, terugrijdend van de kerstreis, de eerste afleveringen van mijn
podcast Vocalies (die had ik jaren niet gehoord) en was verrast: wat ik 10 jaar geleden in mijn
podcasts beweerde staat nog steeds. Er is verschrikkelijk veel leuks om u te laten horen en
inmiddels ‘own’ ik mijn zuidelijke tongval als een kwaliteit en laat ik me niet meer terugzetten
door randstedelijke arrogantie.

Tenslotte hoor je bij mij het verschil tussen een f en een v, een s en een z, heb ik 3 soorten r-en
tot mijn beschikking (waarvan er eentje eigenlijk geen r is) en kan ik kiezen uit vele gradaties
g’s, van zeer zacht tot zo scherp dat je er keelpijn van krijgt. En ik kan vrijwel accentloos het
Duits, Engels, Frans, Italiaans en Spaans uitspreken… me dunkt…

Ik moet dus weer aan het schrijven zien te komen, ook dat kan ik. U merkt: ik heb geen last
van valse bescheidenheid (nooit gehad ook, eigenlijk, sprak zij grinnikend). Ik ben in januari
61 geworden en ook dat zal ik maar eens gaan ‘ownen’; hè, wat een vreselijke term eigenlijk.
In de ambtenarij (waar ik het grootste deel van mijn tijd werkzaam ben) hebben ze het over ‘
eigenaarschap’ da’s misschien een (iets) betere term.

Toen ik van de week weer eens stond te neuriën en lucht-dirigeren bij onze printer zei een
collega (overigens zonder een spoor van valsigheid) “jij hebt ook altijd muziek in je kop hè?!”
schoot het me te binnen: ik ga eens een weekje hier op Vocalies een dagboekje bijhouden van
wat er zoal – te pas en te onpas – door mijn hoofd schiet aan vocaals en klassieks tijdens een
hele week in het leven met een grote L.

Op die manier kom ik weer in een soort van schrijf-modus, breng ik wat orde aan in de chaos
in mijn hoofd (want dat is het soms hoor, in die bovenkamer van mij…) en kan ik u een heleboel
tips meegeven voor het luisteren naar heel veel muziek. Vooral klassiek, maar soms ook pop en
alle aanverwante gebieden (behalve rap, want dat vind ik het lelijkste wat er is).

Ik beoog geen volledigheid en ik weet niet hoelang de stroom duurt, maar we gaan het gewoon
proberen…. Aan het einde van de week denkt u waarschijnlijk: dat mens is knettergek, maar
hopelijk vindt u dan ook dat er in die gekte ook een soort préttige gestoordheid zit.

Tot morgen, dan gaat het over ‘de laarsjes bij Carmen’… lekker raadselachtig vindt u niet?

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *