In mijn jeugd waren tandartsen strenge mannen. Tegenwoordig zijn het voornamelijk
jonge meiden.

De tandartsen uit mij jeugd waren zwijgzame norse mannen die de indruk wekten veel geld te
willen verdienen met werk dat ze eigenlijk niet leuk vonden. hun conversatie beperkten
tot twee woorden: goed en poetsen. De jonge meiden blijven kletsen. Tegen elkaar (tandarts
en assistente) en tegen mij. Logisch, ze weten dat ze geen tegenspraak krijgen omdat het
niet kan en omdat je toch bang bent dat ze bij een tegengeluid per ongeluk uitschieten
met zo’n eng apparaatje.

Mijn tandarts ontpopte zich tijdens de laatste behandeling opeens als politiek zeer geïnteresseerd.
Want zeg nou zelf, zei ze, het is toch belachelijk dat al die Polen, Roemenen en Bulgaren
meteen een huis krijgen terwijl autochtone Nederlanders jaren op een wachtlijst staan.
Ik zei niks, dat kon niet.

En dat ze ook nog allemaal een uitkering krijgen. Laten we eerlijk zijn, zei ze, het werd toch
veel te vol in ons land. Ik wilde eerlijk zijn maar dat ging niet.

Neem haar nou, ze werkte zich een slag in de rondte. Zes dagen in de week. Nou ja, dat was
niet helemaal voor de lol natuurlijk. Zo spaarde ze extra vrije dagen, zei ze. Want haar lover
woont in Dubai en daar wil ze zo vaak mogelijk naar toe vliegen. U moet eens proberen het
woord vliegschaamte uit te spreken terwijl iemand met enge ijzertjes in je mond rondgaat. Lukt niet . . .

Ik was inmiddels weer in de spreekmodus en wilde zeggen dat mij het voortdurend op
en neer vliegen een flinke slok duiten leek te kosten. Totdat ik mij bedacht dat een tandarts
natuurlijk een salaris heeft dat het voortdurend op en neer vliegen mogelijk maakt. En zo’n
lover in Dubai is vast ook geen arme sloeber. Maar ik zei niks. Niet over Polen, niet over
Roemenen, niet over Bulgaren, niet over Dubai, niet over vliegschaamte. Ik moest
namelijk aan de balie een vervolgafspraak maken.

  1. Irene (reply)

    31 oktober 2019 at 10:18

    Tenenkrommend. Maar ik begrijp dat het niet anders kon 😉 Wel zou ik voor de vervolgafspraak uitdrukkelijk om een andere tandarts vragen. Of, zoals wij doen, samen naar de tandarts. De een ligt, de ander praat, interessante gesprekken.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *