Wij moeten eens praten, zei de kok/docent van een plaatselijk college waar hij leerlingen klaarstoomt
voor het vak van kok.

De kok had een plan voor een kookprogramma voor jongeren. Dat zou mooi passen bij
de lokale omroep waar ik tijdelijk werk.

Koken jongeren dan, vroeg ik.

Ik leid ze op, zei de kok.

Andere jongeren bedoel ik, zei ik.

Nauwelijks, zei hij. Daarom moeten we een kookprogramma voor jongeren.

Touché, gaf ik toe.

Het moet basic, zei de kok/docent.

Basic? Zei ik.

Ja, zei hij, we moeten ze leren hoe je simpel lekkere en gezonde dingen kunt maken.

Gezond?  Zei ik.  Ze eten volgens mij het liefst bij de Mac.

Tweede argument om een programma te maken, zei de kok. Weet je hoe ik op het idee kwam.

Vertel, zei ik.

Ik heb een keer friet gemaakt met de klas, zei de kok. Toen ik één van de leerlingen opdracht gaf te
beginnen met aardappels schillen keek het gros me verbaast aan.

Dat is ook corvee, zei ik.

Nee, zei de kok, ze wisten niet dat friet van aardappels wordt gemaakt. Ze hadden geen idee wat ze
uit die zak schudden die ze bij de Appie halen.

Ga weg, zei ik.

Nee, zei de kok, ik blijf want ik zie dat ik je ga overtuigen. En toen we eieren gingen koken mikte
iemand een ei zo hard in het water dat het kapot ging.

Baldadigheid, zei ik.

Nee, zei de kok, die dacht serieus dat een ei niet kon zinken.

We moeten een kookprogramma voor jongeren, zei ik.

Dat zeg ik, zei de kok.

  1. Eef (reply)

    6 juli 2019 at 12:56

    Wat dacht je van een pot rode kool versus die mooie hele rode kool die ook bij appie ligt.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *