Wie heeft niet die ervaring? Je bent in het buitenland en je wisselt een paar woorden met een inwoner
van dat land. Over het weer of een ander banaal onderwerp waarmee een vluchtige ontmoeting begint.

Ondanks dat je probeert de taal van de gastheer te spreken hoort hij onmiddellijk dat je uit Duitsland
komt, wat jij dan weer moet corrigeren in Nederland. Dan heb je twee kansen. Hij vraagt of je uit
Amsterdam komt of dat je Johan Kroif kent.

In het eerste geval leg je uit dat Nederland groter is dan Amsterdam en dat je in Eindhoven woont.
Eindhoven? Dat is in het zuiden vertel je. Daar waar the Philips factories were. Aaahhhh, Philips.
Van de radio’s. Dat schept een band.

In het tweede geval zeg je dat je Johan Kroif kent van naam en daden. Niet persoonlijk natuurlijk.
Bovendien vertel ik er altijd bij dat ik geen Ajax-fan ben maar een PeeSvee-fan. Als je geluk hebt
kennen ze Romario.

In Ierland raakten we aan de praat met een jongedame. Zij wist van Eindhoven. Niet vanwege the
Philips factories, maar omdat ze er was geweest op weg naar het Belgische festival Graspop.
Eindhoven lag toch vlak bij België, vroeg ze. Op de schaal van Ierland ligt Eindhoven bijna in Belgie,
dus dat hebben we direct toegegeven.

Goh, zei we tegen elkaar, geen Amsterdam en Kroif, maar Graspop. ’t Is weer eens wat anders.

In Fanore troffen we een ouder echtpaar dat ons in Germany plaatste. Nee hoor, zeiden wij, wij
komen uit Nederland en bereidden ons voor op de volgende logische vraag. Fout. Het eerste
wat de man zei was: Aaaahhhh . . . André Rieu.

We gaan er als land op vooruit, merkte mijn vrouw droogjes op.

— ANDRE RIEU, EINDHOVEN