In een relatie moet je een leven lang investeren. Dat is een continue proces. Je
leert ook dat dat met vallen en opstaan gaat. En als je valt loop je schrammen
en builen op.

Gisteren zat ik aan het bureau met twee jonge collega’s. Twee mannen. Ze
spraken over daten met een app waarbij ze meisjes swipen. Ze vertelden
elkaar hoe je dat kunt doen volgens het principe: minimale inspanning,
maximaal rendement.

Eén van de twee knapen zei dat hij er van baalde dat hij soms veel tijd in een
meisje investeert zonder dat hij daar iets voor terugkrijgt.

Op mijn vraag wat hij onder investeren verstaat vertelde hij dat hij haar
profiel leest en haar liked. En dat het dan heel vervelend is dat hij niet wordt
teruggeliked.

Ik vroeg hem hoe lang dat investeren dan duurt. Dat kan variëren van tien
seconden tot een minuut. Afhankelijk van het aantal meisjes dat hem bevalt
kan dat oplopen tot wel twintig minuten per dag. Als geen van de meisjes hem
terugliked dan zijn dat twintig verspilde minuten waarin hij iets beters had
kunnen doen.

Ik schudde mijn grijze hoofd en concludeerde dat sommige kloven tussen mij
en een aantal jongeren niet meer te overbruggen is.

— investeren