Als u in de natuur in de verte een badeendje hoort dan is de kans groot dat u
getuige bent van de roep van de spotvogel. Als u denkt dat u een kabouter
hoort die twee kiezelsteentjes tegen elkaar slaat dan moet u niet aan uzelf
twijfelen, dan hoort u de alarmroep van het zwartkopje. En als u vanuit één
boom tien verschillende vogelgeluiden hoort moet u zichzelf niet verbeelden
dat u in één klap tien verschillende vogels hoort. U bent dan getuige van het
imitatietalent van de bosrietzanger.

Ik ben een groot vogelliefhebber maar niet zo’n goede vogelaar. Dat zijn de
woorden die Hans Dorrestijn sprak in de leader van het programma
“Baardmannetjes” dat hij maakte met Nico de Haan. De Haan is ambassadeur
van de Vogelbescherming. In dat opzicht lijk ik wel een beetje op Nederlands
meest sombere man.

Jarenlang fietste ik dagelijks door het bos naar mijn werk. Elk voorjaar werd
ik begeleid door een vogelkoor, maar ik had geen idee wat ik hoorde. Na een
paar jaar ben ik voorzichtig wat cursussen gaan doen. Langzamerhand ben ik
de verschillende vogels van elkaar gaan onderscheiden, maar op het moment
dat ik in een bos ben waar het klinkt alsof een symfonieorkest aan het
stemmen is, raak ik het spoor nog wel eens bijster.

Omdat vogels spotte toch een hobby  is waar ik mee verder wil heb ik contact
gezocht met een vogelwerkgroep in een dorp in de buurt van Eindhoven. Ik
mocht meteen een dagje mee naar de Maasheggen om soorten te tellen. De
mensen van de club bleken graag bereid mij verder in te wijden in de
vogelwereld. Ze hielden regelmatig halt om mij  attent te maken op een
geluidje dat ik zelfstandig nooit uit de brij zou hebben gehaald. Zoals de
spotvogel die in een badeendje knijpt, bij wijze van spreken dan.

Ik ben een journalist en weet van alles iets van niets alles. Ik heb m’n leven
lang al respect voor mensen die van iets alles weten. Dat geduld heb ik nooit
echt kunnen en hoeven opbrengen, want mijn leven lang ren ik al van het ene
onderwerp naar het andere. Maar er komt natuurlijk een moment dat dat niet
meer hoeft en dan kun je maar beter een paar dingen hebben waar je je in
verdiept. En wat is nou mooier dan vogels. Ze zijn mooi, ze werken zich kapot
met slechts één doel:  de soort in stand te houden. Bovendien dwingen ze je
naar buiten te gaan en als je ze ook nog probeert te fotograferen wordt je
mannelijke jachtinstinct in stand gehouden zonder dat daar verder iemand
last van heeft.

Bijgaan een fotootje van een vrouwtjeskoekoek, die ik zelf maakte. Ik heb ook
foto’s van het mannetje, dat u dat van dat jachtinstinct niet verkeerd gaat
uitleggen.

  1. pjotr (reply)

    29 mei 2018 at 23:32

    Prachtige foto!

  2. Eef (reply)

    30 mei 2018 at 10:22

    mooi verhaal

  3. Harry Perton (reply)

    1 juni 2018 at 13:04

    Mooie foto! Koekoeken maken altijd dat ze wegkomen als ik een paar honderd meter verder mijn camera op ze richt. 🙂

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *