Ik heb de ballen verstand van mode. Als mijn vrouw niet een beetje op mij
lette dan ging ik voor schut over straat.

Zij is zelf van de gilets. De eerste keer dat ik op haar advies een zwart gilet
over een saai wit overhemd aan trok begonnen collega’s onmiddellijk bij
binnenkomst bij mij bier te bestellen. Dat was dus meteen de laatste keer dat
ik mij zo uitdoste.

Naarmate de jaren verstreken luisterde ik vaker naar mijn vrouw. Nu draag ik
zelfs roze, want dat schijnen echte mannen te doen. Bovendien werk ik in een
omgeving met veel mannen die zo’n roze overhemd heel gewoon vinden.

Over damesmode kan ik al helemaal niet meepraten, hoewel ik dat natuurlijk
wel ga doen, daar is zo’n stukkie voor. Er waren twee periodes in de
geschiedenis van de damesmode waarin mijn twijfel over het fenomeen vrouw
wankelde. Dat was toen ze zich massaal in die afzichtelijke tuinbroeken hesen
en toen de legging in zwang raakte.

Momenteel is er weer zo’n periode, nu veel vrouwen broeken dragen met een
streep over de volle lengte van de pijpen . Toen ik dat voor het eerst zag dacht
ik dat de betreffende vrouw een kwetsuur had en daarom noodgedwongen een
makkelijk zittend trainingsbroek droeg. Dat was een denkfout, er was sprake
van een geheel nieuwe modetrend. Nu zie ik ze overal.

Het kan mij niet schelen, maar ik vraag me af waarom iedereen zo’n
trainingsbroek draagt terwijl we al een mensenleven lachen om Helmonders
‘die allemaal in een trainingspak lopen’. Dus: prima die nieuwe mode maar
laten we dan de credits aan de Helmonders geven en deze door mij zeer
gewaardeerde medemensen niet langer belachelijk maken. Want laten we
eerlijk zijn: Helmonders zetten de trend. Half Afrika loopt in kleding van de
Helmondse Vlisco en half Nederland loopt nu in een trainingsbroek.

— helmond, mode, trainingsbroek