(Door Ab Klaassens)

In 1953 was ik dienstplichtig soldaat. Op een mededelingenbord in een barak
op de vliegbasis Leeuwarden zag ik een brief hangen waarin het
beroepspersoneel werd uitgenodigd voor iets feestelijks.

De brief was gericht aan:

De  officieren en hun dames

De onderofficieren en hun echtgenotes

De korporaals/manschappen en hun vrouwen

Ongeveer twintig jaar later kreeg ik als verslaggever van Het Deventer
Dagblad de volledige inventarislijst van een nieuw kantoor van de
rijksoverheid in handen. Niet de aard van de werkzaamheden maar de
ambtelijke rangen bleken bepalend voor het aantal bureauladen, de aard
en de maten van de vloerbedekking, de wandversiering en het servies dat de
koffiedames van toen moesten gebruiken op hun rondgang langs de burelen:
mooi porselein voor de hoogste rangen, lomp aardewerk voor het klootjesvolk.

Aan het begin van de jaren zeventig was ik in Eindhoven beland. Daar zag ik,
bij een bezoek aan het politiebureau, dat de agenten ‘halt en front’ moesten
maken als ze in de bureaugangen de hoofdcommissaris zagen aankomen.

Nu, een halve eeuw later, is op internet iedereen ‘jij’.

En Albert Heijn schrijft mij briefjes die beginnen met ‘beste Ab’.

— ambtenaren, leger, POLITIE, rangen