De telefoon van de man voor mij in de rij bij de kassa
van de supermarkt liet indringend weten dat iemand
hem wilde spreken.

“Uw telefoon gaat”,  zei de caissière. Service is één van
de kenmerken van deze grootgrutter.

“Nu even niet”,  zei de man. “Ik ben bezig”.

“Ik heb dat ook wel eens”,  zei de caissière, “dat mijn
telefoon gaat als ik op de WC zit. Nou dan neem ik dus
echt niet op. Ik ga niet op de WC zitten bellen”.

Onwillekeurig stelde ik mij deze oudere dame voor op
de pot terwijl in de zak van haar blauwe bedrijfsjasje een
telefoon jengelde. Dat lijkt mij stressen. Zelf neem ik mijn
telefoon nooit mee naar het toilet.

“En als ze dan later terugbellen dan vragen ze waarom ik
zonet niet op nam. Ja omdat ik op de WC zat”,  zeg ik dan.

Ondertussen bleef de telefoon van de man voor mij vanuit
een grote boodschappentas om zijn aandacht vragen.
Hij ging onverstoorbaar door met zijn boodschappen. Hij
liet zelfs de caissière gewoon rinkelen.

— caissière