(Door Marlies)

In het Eindhovens Dagblad van vandaag, 27 juli 2016, een stukkie over
het afscheid van blokfluitdocente Carla Franssen. Ik lees het in eerste
instantie ‘diagonaal’ door tot er een zin in staat die me treft: ‘Lesgeven
aan talenten is geen kunst, minder goede leerlingen plezier laten beleven
aan muziek maken is niet iedereen gegeven.’

De zin brengt me terug naar de discussies rond het vak zangpedagogiek
in mijn conservatoriumtijd. De grote pedagogen krijgen de getalenteerde
leerlingen. Dat brengt een zekere problematiek met zich mee. De clash
van ego’s, het omgaan met de eenzaamheid van ‘het vak’ (waar Carla
Fransen – en ik – ook mee geworsteld heeft) en het omgaan met je talent –
in het geval van zangers: de stem, die af en toe een geheel eigen leven
lijkt te leiden…

Ik weet dat ik op een goed moment een probleem met een van mijn eigen
leerlingen aankaartte en slechts een hoogst verbaasde blik oogstte, dat
had de pedagoog in kwestie nog nooit gehoord, geen contact met het lijf
en chronisch te hoog ademen…. “Als dat in mijn praktijk gebeurt is het talent
na enige tijd zonder verbetering ‘talent af’ en verlaat het mijn gezichtsveld”,
sprak de pedagoog na enig nadenken…

Ik werd toen boos: “dat is de makkelijkste weg; wij mindere goden
verdienen onze kost (en dat betekent in letterlijke zin minder dan de helft
per uur dan de grote pedagogen) met minderbedeelden en moeten daar
oplossingen aandragen voor een veel grotere range van problemen dan
die waar u mee te maken hebt…” (ik zei toen nog “u”).

Clash van ego’s was het gevolg…

Docente Carla Fransen is voorbij dat moment gekomen en dat zal niet
zonder persoonlijke offers zijn gegaan. Ik heb diep, diep respect voor haar
en voor de pedagogen (en ik heb er een paar in mijn omgeving….) die het
voor elkaar krijgen muzíek te maken met de minder getalenteerden en
daar een vervullende carrière uit destilleren. En inderdaad: dat kan waarschijnlijk
alleen als je de muzíek voorop zet en in de eerste plaats muzíekles geeft en
pas in tweede instantie de techniek van het vak. En ik denk dat ze het verdient
dat ook de ‘grote pedagogen’ een diepe buiging voor haar maken. Hulde voor
een ware musica!

In het filmpje een opname van het Loekie Stardust Quartett. Opdat u weet
wat je ook met een blokfluit kunt doen…

, ,

  1. Laurent (reply)

    26 juli 2016 at 18:44

    Ja, ik heb me dat pas later eens gerealiseerd. Die prestigieuze conservatoria hebben dan een heel goede naam, maar ze laten ook alleen de heel goede toe. Ik kwam er dan ook niet op, terwijl ik toch best een aardig eindje wegspeel 🙂

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *