Zo af en toe krijgen we van onze omroep de gelegenheid buiten
het keurslijf van het geijkte nieuws te stappen. Zo’n gelegenheid
laat ik niet voorbij gaan. Gisteren schreef ik voor de website van
Omroep Brabant een kollumpie over het chagrijn van een gemist
EK-voetbal.

Mijn collega Alice van der Plas maakte er een fraaie foto bij. Toen
en nu in de Irenestraat in Goirle.

De_Irenestraat_in_Goirle,_toen_en_nu_(foto_Alice_van_der_Plas)

Jarenlang kleurden onze straten Oranje als ons nationale
voetbalelftal ergens ver weg onze eer verdedigde. Iedereen
die niet mee kon gaan naar de buitenlandse arena’s creëerde
met de buurt een eigen feestterrein. Daar was niet veel voor
nodig. Dekzeilen tegen de gevel, vlaggetjes kris-kras van het ene
huis naar het andere, TV-toestellen naar buiten, een barbecue
en een paar kratjes bier en wij vierden het voetbal. Nu zijn we
er niet bij en dat is niet prima. Onze voetbalhelden vieren
vakantie of zitten zich thuis te verbijten, net als Koos.

“Jij moet zeker de hele maand voetbal kijken”,  zegt Annie.

Ze staat voorovergebogen over een pan op het vuur en ziet niet
hoe Koos aan de keukentafel zijn hoofd schudt. Ze kan niet horen
dat hij denkt: Ach mens.

Koos kijkt chagrijnig voor zich uit. Hij draait zijn bierflesje rond.

“Wij hebben toch nog van dat oranje zeil in de schuur liggen. En
volgens mij liggen de vlaggetjes van de vorige keer nog bij Arie.
Misschien kunnen we weer iets leuks maken”, zegt Annie.

Ze kijkt over haar schouder achterom en ziet dat Koos en lange teug
uit zijn flesje neemt.

“Dat kan alleen jij bedenken”,  zegt hij. “Wie gaat zijn straat nou
oranje maken als Nederland niet meedoet”.

“Het gaat toch om de gezelligheid”,  zegt Annie. “Wat hebben we
gelachen om Arie. Ik heb die stomme voetbalhumor nooit begrepen,
maar nou wel. Volgens mij is het vooral leuk als je met z’n allen
gezellig kijkt. En dan zijn we toch gewoon voor België”.

“Wat eten we eigenlijk”,  vraagt Koos zuchtend.

“Worteltjes”,  zegt Annie. “Dat leek mij wel toepasselijk”.  Ze lacht.

Koos zet zijn flesje met een klap op tafel en loopt weg.

“Voetbalhumor”,  roept Annie hem na.

,

  1. Wieneke (reply)

    10 juni 2016 at 09:49

    En dan te bedenken dat er zoveel Kozen rondlopen. 🙁

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *