Journalisten zijn eigenlijk saaie mensen. Zodra iemand z’n kop boven het
maaiveld uitsteekt maken ze een zwaaiende beweging met hun
vlijmscherpe zeis. Hup, kop eraf.

De afgelopen weken zag ik er weer wat voorbeelden van. Twan Huys werd
in sommige media neergesabeld omdat hij een Nederlandse versie van
Correspondence Dinner had georganiseerd. Als ik de media mag geloven
was ik de enige journalist die wel had gelachen om minister-president
Mark Rutte.

De zuurgraad steeg vooral toen het ging om de vraag of je als journalist
tegen betaling mag aanschuiven bij zo’n diner. Journalisten nemen elkaar
graag de maat. Als je niet gaat omdat je bang bent voor
belangenverstrengeling, heb je weinig zelfvertrouwen.

Twan Huys probeerde iets en hij werd onderuit geschoffeld.

Vrijdag sabelde hij zelf in College Tour Daan Roosegaarde
neer. Daan is een buitengewoon inspirerende ontwerper. Hij geeft
praktische dingen een fraai uiterlijk. Uiteindelijk lag in de uitzending
het accent op het feit dat Roosegaarde vooral uitvindingen van anderen
aan de man brengt.

Ik zag een meneer van de TU/Delft die vertelde dat de toren waarmee smog
uit de lucht gezogen wordt en waarmee Daan goede sier maakt, eigenlijk
een uitvinding is van de universiteit. Dan denk ik: ja, en? Waarom zat
jij dan niet bij De Wereld Draait Door? Je kunt nog zulke mooie dingen
maken maar als je niet een inspirator hebt als Daan Roosegaarde die ze
aan de man brengt, kom je nooit van je zolderkamertje af.

Neelie Kroes zat dinsdagavond bij DWDD. Ze was met Mark Rutte naar
Silicon Valley geweest. Daar had ze hem voorgesteld aan Tim Cook van
Apple. Het was Tim voor en Tim na. Tim dit en Tim dat. En Mark voor
en Mark na.

En ze waren bij Travis geweest de topman van Uber. “Is Travis
een voor- of een achternaam”? vroeg Van Nieuwkerk vilein. “Een voornaam”,
zei Neelie lichtelijk verbaasd. Zij doet alleen in voornamen. “Dat weet
ik toch niet, ik ken die man niet”, zei Matthijs.

Blijkbaar vond hij het allemaal wat te klef en moest er aan de noodrem
worden getrokken. Aanvankelijk dacht ik ook: mevrouw Kroes, kan het
allemaal ietsje minder. Maar later dacht ik: Nee, laat dat ouwe wijf maar
schuiven. Op haar leeftijd is ze net als Daan inspirerender dan al die
zuurpruimen met hun zeisen.