PVV-leider Wilders wil na de verkiezingen met andere partijen samenwerken
in plaats van weer oppositie voeren. Als die anderen hem blijven afwijzen dan
zou zijn volk wel eens in opstand kunnen komen, zei hij. Niet dat hij zelf een
revolte wil natuurlijk.

Typisch Wilders: angst zaaien. Zoals gebruikelijk schudden de andere
politieke leiders meewarig het hoofd. PvdA-voorman Samsom zegt tegen het
NOS dat hij niet bang is voor een opstand. “Wij zijn een sterke democratie”,
aldus de socialist.

Typisch Samsom: sussen en vertrouwen op  resultaten uit het recente
verleden. Wij hebben niet dat kolkende Arabische bloed maar net als in
landen waar wel opstanden waren, begint de Nederlandse samenleving te
splijten.

Polemiek wordt scherper
Meer dan ik mij kan herinneren onderscheiden zich twee kampen: de mensen
die geen asielzoekers (meer) willen en zij die vluchtelingen omarmen. Waarbij
ik overigens denk dat de reden van de polemiek veel dieper zit.   Na de toon
wordt ook de scheidslijn steeds scherper.

Kampen of stammen – wat u wil – zijn een belangrijke voedingsbodem voor
een opstand want
er komt een moment dat de ene groep zich door de andere bedreigd voelt en
de aanval als de beste verdediging zien. En als er dan een man is als Wilders
– een man die binnen zijn eigen partij een totalitair regime voert – heb je het
lont in het kruitvat.

Laat staan als Wilders werkelijk op de zeepkist gaat en opzwepende teksten
gaat rondstrooien. Wij denken wel eens dat alleen getatoeëerde,
scooterrijdende werkloze mannen en vrouwen daar bevattelijk voor zijn, maar
eerlijk gezegd denk ik dat dat een onderschatting is.

Pappen en nathouden
Wie zegt dat Wilders op een dag niet de harten kan raken van militairen die
zich kapot zitten te vervelen in kazernes op de Veluwe terwijl sommige
collega’s met straaljagers wel het kwaad bestrijden.

Of van politiemensen die dagelijks worden geconfronteerd met dreiging en die
voor een veel te laag salaris moeten blijven pappen en nathouden terwijl ze
zich opvreten over politici die het ook allemaal niet meer weten. Dan heb
je het over mensen met wapens en het monopolie op geweld.

Ik? Doemdenken?  Ik heb het boek “Onderworpen” van Michel Houellebecq
gelezen over hoe Frankrijk op subtiele wijze door moslims wordt
overgenomen. Het was fictie maar wel zo beschreven dat ik denk dat het zo
zou kunnen gaan. Er is ook gelachen om het boek “1984” van Orwell.

Ik vind Wilders levensgevaarlijk en de situatie in ons land onvoorspelbaar.
Het laatste antwoord dat je moet geven als hij dreigt met een revolte is: “Wij
zijn een sterke democratie”. Onze democratie is zo sterk als het zwakste kamp
en dat wordt steeds groter.