Twee opmerkelijke zaken deze week op mijn vakgebied. Het Genootschap van
Hoofdredacteuren schreef een boze brief aan burgemeester Moorman van
het Brabantse Bernheze.

Mevrouw Moorman had bepaald dat tijdens een informatieavond in Heesch
over de komst van asielzoekers geen audiovisuele media in de zaal mocht.
Alleen journalisten met een blocnote waren welkom.

Moorman besloot dit nadat eerdere bijeenkomsten uit waren gelopen op een
slagveld tussen tegenstanders en politie. De beelden gingen de wereld over
en Heesch was haar imago van vriendelijk Brabants dorp in één klap kwijt.

De gemeente Noordoostpolder weerde alle media tijdens een bijeenkomst
in Luttelgeest over asielzoekers. Het argument was dat mensen zich vrijelijk
moesten kunnen uitspreken zonder dat hun mening buiten het gemeentehuis
verspreid werd. Want wie tegenwoordig asielzoekers steunt valt onmiddellijk
ten prooi aan de eencelligen in onze maatschappij.

Ik kan me voorstellen dat burgemeesters van die vreemde bokkensprongen
maken. Ze worden opgezadeld met een enorm maatschappelijk probleem
waar ze bij hun benoeming geen vermoeden van konden hebben. Laat staan
dat ze toen hadden kunnen bedenken hoe de publieke opinie in Nederland
Gidsland in amper een jaar kon omslaan.

Weinig ervaring met relschoppers
Burgemeesters van kleinere gemeenten hebben weinig ervaring met de media
of relschoppers. Af en toe zien ze een lokale journalist bij de opening van een
winkel, maar verder komt het journaille alleen naar een dorp als er stront
aan de knikker is. En dan kan het beeld ontstaan dat de aanwezigheid van
journalisten tot verharding van de situatie leidt.

Maar journalisten weigeren is wel het stomste wat je kunt doen als
burgemeester. Je houdt de berichtgeving niet tegen en daarna sta je nog eens
te kijk als lokale despoot. Een goede communicatiemedewerker kan dat
uitleggen.

Het blijft een moeilijke zaak. Aan de ene kant burgemeesters die goed willen
doen. Aan de andere kant opgefokte tegenstanders tegen asielzoekers en een
meute bloed ruikende journalisten. Want laten we vooral niet de
beschuldigende vinger alleen maar naar de burgemeesters uitsteken.

, , ,

  1. Ximaar (reply)

    30 januari 2016 at 11:02

    Probleem is dat de media voor een groot deel richting sensatie is overgestapt om voldoende lezers, kijkers of luisteraars te krijgen. Een groot deel komt idd als er iets opvallends verwacht wordt. En dan ook vooral iets negatiefs. Dwz hier in Alkmaar was er niets aan de hand en dus haakte een deel van de media halverwege de avond af. Berichten over iets dat goed gaat is minder sexy en buiten de locale krant kwam er dus weinig van in het nieuws. Maar het is ook zo dat de media onbedoeld de eencelligen aantrekt. En net als andere terroristen gaat het ook hen om in de media te komen. Best een lastig dilemma. De media moet ok niet dingen verzwijgen zoals in Duitsland om niet onbedoeld kolen op het vuur te gooien. Dat breekt die samenleving nu ook op. Toch zou je voor een deel willen dat zij in Nederland meer bewust zijn van hun verantwoording. De media moet gebeurtenissen waarnemen en verslaan en niet zelf de oorzaak worden van de berichten.

  2. pjotr (reply)

    30 januari 2016 at 22:48

    Ik ben het met Ximaar eens, dat de media (wellicht zelfs meer dan vroeger) gericht zijn op sensationele berichtgeving terwille van kijk/lezerscijfers. Een raadpleging van burgers, die alleen de belanghebbende burgers informeert en beluistert hoeft geen mediaforum te vormen voor relschoppers en andere hype-beluste lezers of kijkers.
    Ik vind het een onjuiste gedachte, dat de media alle rechten hebben om naar believen over (meestal alleen spectaculaire = negatieve) gebeurtenissen te berichten.

  3. Wieneke (reply)

    31 januari 2016 at 09:22

    Ximaar verwoordt het erg goed. Je wordt doodziek van het rellerige karakter van alle berichtgeving. Rustige of fijne of interessante of leerzame dingen worden nauwelijks meer gemeld. Eens een goed artikel met daarin een verdiepte uitleg over een bepaald onderwerp kom je nauwelijks meer tegen. Het is een en al ellende en kopieëren van persberichten. Ik vind het geen wonder dat heel veel mensen afhaken en hun abonnementen opzeggen. Met die 400 euro per jaar kun je wel betere dingen doen. Wij kregen pas 4 weken het AD gratis in de bus. Ik ben dolblij, dat het ding niet meer komt. Pulpkrant geworden.

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *