De bel ging. De bel van het bellentableau, beneden. In mijn beeldschermpje
zag ik een oudere kale man. Ik heb een trauma opgelopen van een oudere kale
man dus mijn alarmbellen rinkelden harder dan de bel deed.

politielogo

We zijn van de politie, zei hij. Of ik open wilde doen want ze moesten bij een
buurvrouw zijn die niet antwoordde. Hij hield iets met een politielogo voor de
lens.

Maandag hing in de lift een briefje dat we alert moesten zijn omdat er een
man in ons complex was geweest die met smoesjes probeerde binnen te
komen. Volgens de beschrijving van de medebewoner had die man een Noord-
Afrikaans uiterlijk. De politieagent was duidelijk een Noord-Europeaan.

Iedereen kan wel zeggen dat ie van de politie is en zo’n logo kan ik ook maken,
zei ik in de hoorn.

Wat wilt u dan, vroeg de agent.

Een legitimatie met een foto, zei ik. Die toonde hij. Ik liet hem binnen.

Tien minuten later ging de bel van onze eigen voordeur. In de gang stond
diezelfde man samen met een collega met een Noord-Afrikaans uiterlijk.
Beiden gekleed alsof ze vanmorgen, staand voor de kledingkast dachten, wij
gaan vandaag als boefjes.

De kale gaf me een hand en stelde zich voor als Erik en tegelijk met zijn
collega toonde hij nogmaals zijn identificatiebewijs.

Ze kwamen zich afmelden en mij bedanken voor de medewerking. De
mevrouw die ze wilden spreken was er niet.

Schijnbaar wilden ze verantwoording afleggen en me geruststellen maar toen
ik ze nog eens goed monsterde werd ik nog meer wantrouwend.

Ik had nog nooit twee zulke boeventronies bij elkaar gezien. Werkelijk niet.
Als je ze voor een misdaadfilm zou moeten casten zou je ze niet vinden. Die
twee kunnen in de meest duistere milieus undercover.

Desondanks zei ik: Sorry dat ik zo wantrouwend was (ik zei expres geen
wantrouwend ben) , maar er heeft deze week schijnbaar iemand geprobeerd
met een smoes binnen te komen. Misschien kwam u daar wel voor. Daar
gaven ze geen antwoord op.

De kale en de Noord-Afrikaan begrepen het. Zouden zij ook zijn,
wantrouwend.

, ,

  1. Wieneke (reply)

    20 januari 2016 at 17:37

    Ja maar, waren het nu wel of geen echte politiemensen?

  2. Harry Perton (reply)

    20 januari 2016 at 18:46

    Was het niet zo: boeven vangt men met boeven?
    (Er is een stripverhaal van Hans Kresse over Vidocq, de politiecommissaris van Napoleon. Ook deze Vidocq had een crimineel verleden.)

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *