“Het is oorlog”, koppen de Franse kranten, na de gruwelijke
aanslagen van vrijdagavond in Parijs. Er is geen weldenkend
mens die de terroristische daad van vrijdag de dertiende
november niet zal veroordelen.

Maar om nu te koppen dat het oorlog is, is rijkelijk laat.
Sinds Franse- en Nederlandse vliegtuigen het leger van
Islamitische Staat bombarderen is het oorlog.

Wij winden ons op de sociale media op over mensen die
een veilig heenkomen zoeken uit de eindeloze beschietingen
in Syrië, maar wij discussiëren zelden over het feit dat wij
een land in oorlog zijn. Een oorlog die niet op Facebook
wordt uitgevochten.

Misschien komt het omdat het voor de meesten van ons
logisch is dat wij Islamitische Staat bestrijden. De strijders
van IS zijn in onze ogen barbaren, onze piloten zijn helden.
Maar we zijn wel een land in oorlog.

In de hoofden van IS-strijders is een heel ander denkproces
aan de gang. Zij denken dat zij een goddelijke staat stichten
en zij zien de westerse landen die dat proberen te voorkomen
als barbaren. Zij hebben een heel andere kijk op de oorlog
waar we samen in verwikkeld zijn.

Ja, het is oorlog in Parijs, maar het was al oorlog. Het nieuwe
is dat door de aanslagen het front verlegd is, zoals vaker
gebeurt in oorlogen.

Wij, hier in het westen, leven met de gedachte dat IS de
handen vol heeft aan onze gevechtsvliegtuigen en de
strijd duizenden kilometers oostwaarts gevoerd wordt.

Maar we zijn niet veilig. IS werkt niet met grote
troepenconcentraties die op de radar te zien zijn. Ze werken
met goedgelovige zelfmoordenaars die ongrijpbaar zijn
voor onze geheime diensten, die elke aanslag aangrijpen
om meer geld te vragen, waarmee ze niet in staat zijn ons
te beschermen Daarom wint IS af en toe een slag en
kunnen ze het front razendsnel verplaatsen naar waar we willen.

Ik ben de laatste om in een angstkramp te schieten zoals
terroristen graag willen, maar politici die vooral daarop hameren
zouden ook de onprettige boodschap die daar bij hoort moeten
vertellen, namelijk dat we in oorlog zijn en dat in een oorlog
altijd aan beide kanten doden vallen.

— AANSLAGEN PARIJS, ISLAMITISCHE STAAT, OORLOG